Καλώς ήρθατε στη σελίδα μας!


Συνηθισμένος εἶναι ὁ τρόπος καί διαρκής ἡ προσπάθεια παραπλανήσεως τῶν πιστῶν χριστιανῶν τόσο ἀπό τούς ὑποστηρικτές τῶν παραδοσιακῶν αἱρέσεων, ὅσο καί ἀπό τά σύγχρονα αἱρετικά ρεύματα ἤ κινήματα. Οἱ «χιλιαστές» πάντως, ἤ «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ», ἤ «χριστιανοί μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ», ὅπως ὀνομάζονται τελευταῖα, χρησιμοποιοῦν τήν τακτική μέθοδο παραπλανήσεως τῶν χριστιανῶν, πραγματοποιώντας ἐπισκέψεις ἀπό πόρτα σέ πόρτα.

Τίς τελευταῖες ἡμέρες ὀλιγομελῆ συνεργεῖα, ἔχοντας ἀπόλυτα εὐγενική συμπεριφορά, πραγματοποιοῦν ἐπισκέψεις ἀπό σπίτι σέ σπίτι σέ πολλά χωριά τῆς Μητροπόλεώς μας. Αὐτή τή φορά μάλιστα διανέμουν ἕνα διαφημιστικό τετρασέλιδο φυλλάδιο γιά μιά καινούργια ἱστοσελίδα στό διαδίκτυο. Πρόκειται γιά τόν ἱστότοπο jw.org, ὅπου μπορεῖ κανείς- κατά τή δική τους πλανεμένη ἐκτίμηση- νά βρεῖ ἀπάντηση στά σημαντικά ἐρωτήματα τῆς ζωῆς. Ποιό εἶναι τό νόημα τῆς ζωῆς; Φταίει ὁ Θεός γιά τά βάσανά μας; Τί συμβαίνει ὅταν πεθαίνουμε; Δελεαστικά πράγματι ἐρώτηματα, ὥστε νά ἀσχοληθῆ κανείς μ’ αὐτή τήν ἱστοσελίδα.

Ἀπό τά διαφημιζόμενα βιβλία τους καί τά περιοδικά «Σκοπιά» καί «Ξύπνα» ἀποκαλύπτεται ὅτι ἡ συγκεκριμένη ἱστοσελίδα ἀνήκει στήν αἵρεση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ. Τό γεγονός ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό τήν τελευταία σελίδα τοῦ παραπλανητικοῦ βιβλίου: «Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ θά χαροῦν νά ἐξετάσουν τήν Ἁγία Γραφή μαζί σας». Τέλος, ἀπροκάλυπτα, μᾶς προτείνουν νά στείλουμε τό αἴτημά μας γιά νά λάβουμε τίς τέλειες ἀπαντήσεις ἀπό τούς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, σέ συγκεκριμένη διεύθυνση σέ Γερμανία καί Ἑλλάδα.

Μέ ἀφορμή αὐτό το γεγονός θά θέλαμε, ἐπίσης, νά σᾶς ἐνημερώσουμε σχετικά μέ τούς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ γιά τά ἑξῆς, τά ὁποῖα φυσικά δέν θά τά βρεῖτε στήν ἱστοσελίδας τους πλήν ὅμως εἶναι ἀληθινά καί πηγάζουν ἀπό τήν ἱστορία καί τίς διδασκαλίες τῆς αἱρέσεως.


α) Ἡ με­το­χική ἑται­ρεία «Σκο­πιά» τῶν «Μαρ­τύ­ρων τοῦ Ἰε­χωβά» ἔχει κατ' ἐπα­νά­ληψη δυ­σφη­μίσει τή χώρα μας σέ δι­ε­θνές ἐπί­πεδο ὡς χώρα στήν ὁποία δῆ­θεν δέν γί­νε­ται σε­βα­στή ἡ θρη­σκευ­τική ἐλευ­θε­ρία.

β) Εἶ­ναι ἡ αἱ­ρε­τική ὀρ­γά­νωση ἡ ὁποία δέν δι­στά­ζει νά πα­ρου­σι­ά­ζει ὡς δῆ­θεν θέ­λημα τοῦ Θεοῦ καί θέ­σεις τῆς Ἁγίας Γρα­φῆς ἀπό­ψεις ἀκραῖες, ἐπι­κίν­δυ­νες καί ἀν­τι­ε­πι­στη­μο­νι­κές. Μό­νον ἔτσι λ.χ. μπο­ρεῖ νά ἑρ­μη­νευ­θεῖ ἡ θέση τῆς ἑται­ρείας «Σκο­πιά» νά ἀρ­νεῖ­ται τή με­τάγ­γιση αἵ­μα­τος σέ βρέφη, παι­διά, ἐνή­λι­κες καί ἡλι­κι­ω­μέ­νους, ἀκόμη κι ὅταν κιν­δυ­νεύει ἡ ζωή τους.

γ) Εἶ­ναι ἡ ὀρ­γά­νωση ἡ ὁποία, ὡς με­το­χική ἑται­ρεία, ἄν καί δι­α­θέ­τει τε­ρά­στιο μη­χα­νι­σμό ἐσό­δων, δέν συν­τη­ρεῖ οὔτε ἕνα φι­λαν­θρω­πικό ἵδρυμα ἀνα­κου­φί­σεως πα­σχόν­των συ­ναν­θρώ­πων μας.

δ) Εἶ­ναι ἀκόμη ἡ αἱ­ρε­τική ἐκείνη ὀρ­γά­νωση ἡ ὁποία κατά και­ρούς συ­νη­θί­ζει νά με­τα­βάλ­λει τίς δι­δα­σκα­λίες της. Στό πλαί­σιο αὐτό, ἐνῶ ἐσχά­τως χρη­σι­μο­ποιεῖ τόν τίτλο «Χρι­στι­α­νοί Μάρ­τυ­ρες τοῦ Ἰε­χωβά», δέν πι­στεύει στόν Ἰη­σοῦ Χρι­στό ὡς Ἀλη­θινό Θεό καί ὑπο­στη­ρί­ζει ὅτι οἱ Χρι­στι­α­νοί δέν πρέ­πει νά προ­σεύ­χον­ται σ’ Αὐ­τόν (Σκο­πιά, 15.4.1995, σ. 30).

ε) Εἶ­ναι ἡ αἱ­ρε­τική ὀρ­γά­νωση ἡ ὁποία δέν δί­στασε νά δι­α­τυ­πώ­σει στό πα­ρελ­θόν πλη­θώρα ψευ­δο­προ­φη­τειῶν σχε­τι­κῶς μέ τήν Δευ­τέρα Πα­ρου­σία καί τό τέ­λος τοῦ κό­σμου, μέ ἀπο­τέ­λε­σμα ὄχι μόνο νά ἀπο­δει­κνύ­ε­ται μό­νι­μος ψευ­δο­προ­φή­της ἀλλά καί νά τήν ἐγ­κα­τα­λεί­ψουν, ἰδίως μετά τήν τε­λευ­ταία ψευ­δο­προ­φη­τεία τοῦ 1975, ἑκα­τον­τά­δες χι­λι­ά­δες μέλη της ἀνά τήν ὑφή­λιο.



Ὅταν ἡ Ἁγία Γραφή κάνει λόγο γιά «λύκους βαρεῖς» (Πράξ. κ’ 29) μέ διάθεση νά κατασπαράξουν τόν λαό τοῦ Θεοῦ, σέ τέτοιες αἱρετικές κινήσεις ἀναφέρεται. Καιρός νά ἀντισταθοῦμε σ’ αὐτές τίς ἐπικίνδυνες κινήσεις, ἀρνούμενοι τίς συζητήσεις μαζί τους καί τίς συμβουλές τους. Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας ἔχει τίς ἀπαντήσεις σέ ὅλα τά ὑπαρξιακά ἐρωτήματα τοῦ ἀνθρώπου καί ἐκεῖ μπορεῖ ὁ καθένας μας νά προστρέξει.

Ὅλες οἱ αἱρέσεις καί οἱ προτεινόμενες ἱστοσελίδες, μόνον πλάνη προσφέρουν καί ὡς ἐκ τούτου ἄς τυγχάνουν πλήρους ἀποδοκιμασίας.




Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως








Σάββατον 20 καὶ Κυριακὴ 21 Σεπτεμβρίου 2014


«Καθ’ ἑκάστην Κυριακὴν μετὰ τὴν Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ» ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ἑορτάζει πανηγυρικῶς τὴν πανίερον μνήμην τῶν ὀκτὼ πολιούχων ἁγίων της καὶ μᾶς καλεῖ νὰ τοὺς τιμήσουμε εὐσεβοφρόνως· διότι αὐτοὶ εἶναι οἱ φύλακες καὶ προστάτες τοῦ τόπου μας, βοηθοὶ καὶ συμπαραστάτες σὲ κάθε περίσταση καὶ θλίψη τοῦ βίου.



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΦΕΤΙΝΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ




ΣΑΒΒΑΤΟΝ 20 Σεπτεμβρίου.



6:30΄ μ.μ. Ἐπίσημος ὑποδοχὴ τῶν τιμίων λειψάνων εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ προαυλίου τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Καρδίτσης καὶ λιτανευτικὴ εἰσόδευσις αὐτῶν εἰς τὸν Ναόν.


Ἀκολούθως ὁ Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς μετὰ Ἀρτοκλασίας καὶ Θείου κηρύγματος, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου καὶ συγχοροστατούντων τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρ.


Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κ. Κυρίλλου, τοῦ σεπτοῦ Ποιμενάρχου μας κ. Τιμοθέου καὶ τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ρεντίνης κ. Σεραφείμ.


ΚΥΡΙΑΚΗ 21 Σεπτεμβρίου.


7:30΄-10:30΄ π.μ. Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία, συλλειτουργούντων τῶν ὡς ἄνω ἁγίων Ἀρχιερέων, μετὰ τῶν Ἱερέων καὶ Διακόνων.


12.00΄ μ. Δέησις ἐπὶ τῇ ἀποχωρήσει τῶν ἱερῶν λειψάνων.



Οἱ πιστοὶ θὰ ἔχουν τὴν εὐκαιρία νὰ προσκυνήσουν τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν Ἁγίων μας καὶ κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Σαββάτου καὶ τὸ πρωῒ τῆς Κυριακῆς.



ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ 


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΙΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ




ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ. Ὁ πρωτοκορυφαῖος τοῦ χοροῦ τῶν ὀκτὼ τοπικῶν μας ἁγίων, πολιοῦχος καὶ προστάτης τῆς πόλεως Καρδίτσης, ἀλλὰ καὶ ὁλοκλήρου τῆς μητροπολιτικῆς μας περιφερείας, ἐγεννήθη, ὡς γνωστόν, στὴν Πεζούλα τῶν Ἀγράφων. Ἐκάρη μοναχὸς στὴν μονὴ Κορώνης καὶ ἀργότερα κατεστάθη Ἀρχιεπίσκοπος Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου. Μαρτύρησε στὶς 4 Δεκεμβρίου τοῦ 1601. Εἶναι θαυματουργὸς καὶ ἡ τιμία κάρα του τεθησαύρισται στὴν ἱερὰ μονὴ Κορώνης.


ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ. Ἐγεννήθη στὰ Καλογριανὰ τὸ 1550. Τὸ 1584 ἐχειροτονήθη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Ἐπίσκοπος Ἐλασσῶνος. Τὸ 1599 ὀνομάσθη Ἀρχιεπίσκοπος Ἀρχαγγέλων Μόσχας. Στὴν Ρωσία ἀνέπτυξε πολὺ σπουδαία δράση σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς δημόσιας ζωῆς. Ἀνεδείχθη εὐεργέτης τοῦ σκλαβωμένου Ἑλληνισμοῦ καὶ συνέβαλε τὰ μέγιστα στὴν τόνωση τῶν Ἑλληνορωσικών σχέσεων. Ἐκοιμήθη τὸ 1626. Τεμάχιον τοῦ ἱεροῦ λειψάνου του φυλάσσεται στὴν γενέτειρά του, ὅπου καὶ ἀνεγείρεται πρὸς τιμήν του ἱερὸς ναός.


ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ. Ἐγεννήθη στὴν Βατσουνιὰ (ἀρχὲς τοῦ 18ου αἰ.). Ἀνεδείχθη Ἐπίσκοπος Ραδοβισδίου Ἄρτης. Συναντήθη μὲ τὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό. Ἐκοιμήθη τὸ 1777. Σύμφωνα μὲ ἄλλη παράδοση, ὑπέστη μαρτυρικὸν θάνατον. Τὰ ἅγια λειψανά του φυλάσσονται στὸ Βελεντζικὸ Ἄρτης καὶ στὴν μονὴ Δουσίκου. Θεωρεῖται προστάτης τῶν ζώων καὶ ἰδιαιτέρως τῶν βοοειδῶν, τὰ ὁποῖα ἀγαποῦσε ὑπερβαλλόντως. Ἡ μνήμη του τιμᾶται στὶς 21 Ἰουλίου.


ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΕΝ ΒΟΥΝΕΝΟΙΣ. Καταγόταν ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Ἀνατολῆς (μᾶλλον Καππαδοκία). Ὁ αὐτοκράτωρ Λέων ΣΤ΄ ὁ Σοφὸς (886-912) ἐξετίμησε τὰ ἰδιαίτερα χαρίσματά του καὶ τὸν διώρισε ὡς δούκα στὴν Λάρισα. Ἐπιδρομὴ βαρβάρων ἐστάθη ἀφορμὴ νὰ καταφύγει στὰ βουνὰ τοῦ Τυρνάβου καὶ τῆς Ὄρθρυος, ὅπου καὶ ἀσκήτευσε, καθὼς ἐπίσης καὶ στὰ Βούνενα, ὅπου καὶ ἔλαβε τὸ μαρτυρικὸν τέλος στὸν κορμὸ μιᾶς δρυός. Ἦταν 9 Μαΐου τοῦ 902 μ.Χ.


ΑΓΙΟΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ. Ἐγεννήθη στὸ Μυρίχοβο (σημερινὴ Ἁγία Τριάδα) τὸ 1510. Στὴν μονὴ Φιλοθέου τοῦ ἁγίου Ὄρους ἐνεδύθη τὸ ἀγγελικὸν σχῆμα. Ἐκήρυξε στὰ μέρη τῆς Θεσσαλίας (Λάρισα, Κίσσαβο, Ἄγραφα). Κατηγορήθη ὡς λαοπλάνος καὶ ἀπατεών, ἐδιώχθη καὶ τέλος συνελήφθη καὶ ὁδηγήθη στὴν ἀγχόνη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν πυρά. Στὶς 14 Φεβρουαρίου τοῦ 1568 οἱ δήμιοι ἐσκόρπισαν τὴν στάχτη του στὸν Πηνειὸ ποταμό. Ὁ ἅγιος Δαμιανὸς θεωρεῖται κτήτωρ τῆς μονῆς Παναγίας Πελεκητῆς.


ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΕΞ ΑΓΑΡΗΝΩΝ. Ἦταν μουσουλμάνος, γυιὸς Τούρκου ἀξιωματούχου τῆς περιοχῆς Φαναρίου καὶ Καπούας (Καππᾶ). Σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν ἀσπάσθηκε τὸν Χριστιανισμὸ καὶ βαπτίσθηκε στὸ μοναστήρι τοῦ ἁγίου Νικολάου Καπούας. Μὲ διαταγὴ τοῦ πατέρα του βασανίσθηκε σκληρὰ καὶ κρεμάσθηκε στὸ κλωνάρι τοῦ μεγάλου πλατάνου. Τρεῖς φορὲς κόπηκε ὡς ἐκ θαύματος τὸ σχοινί, ὅμως ὁ ἀνηλεὴς πατέρας διέταξε ἐν τέλει τὸν ἀποκεφαλισμό του. Ἔτσι, ὁ πρώην Σαΐμ, στὶς 18 Αὐγούστου τοῦ 1610, κατεγράφη εἰς τὰς δέλτους τῶν νεομαρτύρων τῆς Πίστεώς μας, ἡ δὲ λαϊκὴ μοῦσα, ἀπ’ ὅ,τι λένε, τοῦ ἔπλεξε τὸ γνωστὸν δημῶδες: «νά ’χε καεῖ ὁ πλάτανος...».


ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΕΝ ΟΛΥΜΠῼ. Ἐγεννήθη λίγο πρὶν τὸ 1500 στὴν Σκλάταινα (σημερινὴ Δρακότρυπα). Ἀσκήτευσε στὰ Μετέωρα καὶ ἀργότερα στὸ ἅγιον Ὄρος, ὅπου καὶ ἐξελέγη ἡγούμενος τῆς μονῆς Φιλοθέου. Ἀναγκάσθηκε ὅμως νὰ ἐγκαταλείψει τὸ Ὄρος καὶ νὰ μεταβεῖ στὴν περιοχὴ τῆς Βεροίας καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὸν Ὄλυμπο, ὅπου περέμεινε μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς του, ὑπομένοντας ταλαιπωρίες πολλές, διωγμοὺς καὶ συκοφαντίες. Εἶναι ὁ κτήτωρ τῆς μονῆς ἁγίας Τριάδος Ὀλύμπου (ὅπου καὶ τεθησαύρισται ἡ τιμία του κάρα) καὶ τῆς μονῆς ἁγίας Τριάδος Σουρβιᾶς (Μακρυνίτσα Πηλίου).


ΑΓΙΟΣ ΑΚΑΚΙΟΣ. Ἐγεννήθη τὸ 1630 στὸ χωριὸ Γόλιτσα (


γιος Ἀκάκιος) Ἰθώμης. Ἐκάρη μοναχὸς στὴν ἱερὰ μονὴ ἁγίας Τριάδος Σουρβιᾶς. Ἀναζητώντας περισσότερη ἡσυχαστικὴ ζωή, ἀνεχώρησε γιὰ τὸ ἅγιον Ὄρος καὶ ἀσκήτευσε στὰ Καυσοκαλύβια. Ἀξιώθηκε τοῦ προορατικοῦ χαρίσματος. Πολλοὶ ἦσαν ἐκεῖνοι ποὺ τὸν ἐπισκέφθησαν στὸ ἀσκητήριό του γιὰ νὰ τὸν συμβουλευτοῦν, ἀνάμεσά τους καὶ ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Χρύσανθος. Ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ σὲ ἡλικία 100 ἐτῶν.


Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.





Δῶστε, δῶστε στοὺς φτωχούς!

Από Αὐτοβιογραφικὲς σελίδες καὶ ἀπάνθισμα κειμένων του
Εἰσαγωγὴ καὶ ἀπόδοση στὴ νεοελληνικὴ Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Π. Αβαγιάνος, ἔκδ. Ἀποστολικὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 1998.

Ξέρω ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς συγκεντρωμένους πάλι θὰ μᾶς κατηγορήσουν, ὅταν μιλοῦμε γι' αὐτά, καὶ θὰ ποῦν «Μή, σὲ παρακαλῶ, μὴ γίνεσαι φορτικὸς καὶ βαρετὸς στοὺς ἀκροατές• ἄφησέ το στὴ συνείδηση τοῦ καθενός, ἄφησέ το στὴν κρίση τῶν ἀκροατῶν• ἔτσι τώρα μᾶς ντροπιάζεις, μᾶς κάνεις νὰ κοκκινίζουμε!...».

Ἀλλ' ὄχι! Αὐτὰ τὰ λόγια δὲν τὰ ἀνέχομαι! Γιατί οὔτε ὁ Παῦλος ντρεπόταν νὰ ἐνοχλῆ συνέχεια γιὰ τέτοια πράγματα καὶ νὰ ζητᾶ σὰν ζητιάνος. Ἐὰν ἔλεγα τοῦτο, δηλαδὴ δός μου, φέρε γιὰ τὸ σπίτι μου, ἲσως νὰ 'ταν ντροπή. Ἂν καὶ οὔτε τότε θὰ 'ταν ντροπή. «Οἱ γὰρ τῷ θυσιαστηρίῳ», λέγει, «προσεδρεύοντες, τῷ θυσιαστηρὶῳ συμμερίζονται» (Α' Κορ. 9,13). Πλὴν ὅμως πιθανὸν νὰ μὲ κατηγοροῦσε κάποιος, ὅτι μιλῶ γιὰ τὸν ἑαυτὸ μου• τώρα ὅμως παρακαλῶ γι' αὐτοὺς ποὺ στεροῦνται, μᾶλλον ὄχι γι' αὐτοὺς ποὺ στεροῦνται, ἀλλὰ γιὰ σᾶς ποὺ δίνετε• γι' αὐτὸ καὶ μιλῶ χωρὶς νὰ ντρέπομαι.
Γιατί ποῦ εἶναι ἡ ντροπὴ σὰν πῶ, δῶσε στὸν Κύριο ποῦ πεινᾶ, ντύσε τον ποὺ γυρίζει γυμνός, φιλοξένησέ τον ποῦ εἶναι ξένος; Ὁ Δεσπότης σου δὲν ντρέπεται μπροστὰ σ' ὅλη τὴν οἰκουμένη νὰ λέγη «ἐπείνασα καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν» (Ματθ. 25,42), ὁ ἀνενδεής, ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τίποτε' καὶ ἐγὼ θὰ ντραπῶ καὶ θὰ διστάσω; Σὲ παρακαλῶ, μακριὰ τέτοια πράγματα! Τοῦ διαβόλου εἶναι αὐτὴ ἡ ντροπή!

Δὲν θὰ ντραπῶ, λοιπόν. Ἀντίθετα μάλιστα καὶ μὲ παρρησία θὰ πῶ• δῶστε σ' ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, καὶ θὰ φωνάζω πιὸ δυνατὰ ἀπ' αὐτούς. Γιατί ἐὰν κάποιος ἔχη στοιχεῖα καὶ μπορῆ νὰ μᾶς κατηγορήση, ὅτι αὐτὰ τὰ λέμε γιὰ νὰ σᾶς παρασύρουμε πρὸς ὄφελός μας, καὶ μὲ τὸ πρόσχημα τῶν φτωχῶν κερδίζουμε ἐμεῖς, τότε πράγματι αὐτὰ δὲν εἶναι μονάχα ἄξια ντροπῆς, ἀλλὰ καὶ μυρίων κεραυνῶν, καὶ οὔτε ἀξίζει νὰ ζοῦν ὅσοι κάνουν παρόμοια.

Ἀλλὰ ἐάν, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, καθόλου δὲν σᾶς ἐνοχλοῦμε γιὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ κηρύττουμε ἀδάπανο τὸ εὐαγγέλιο, χωρὶς βέβαια νὰ κοπιάζουμε ὅπως ὁ Παῦλος, ἀρκούμενοι πάντως στὰ δικά μας, μὲ ὅλο τὸ θάρρος θὰ σᾶς λέγω, δῶστε στοὺς φτωχούς• καὶ δὲν θὰ σταματήσω νὰ τὸ λέγω, καὶ ὅταν δὲν δίνετε θὰ σᾶς εἶμαι σκληρὸς κατήγορος!(38)



Σημειώσεις

38. Ἀπὸ τὴν ΜΓ' ὁμιλία του στὴν Α' πρὸς Κορινθίους" Ε.Π.Ε. 18Α, 720 ἑξ.


Πηγή: myriobiblos.gr/
alt
44 συνολικά περίπτερα και με τη συμμετοχή εκθετών από ολόκληρη τη χώρα ανοίγει τις πύλες, αυτή την Πέμπτη 18 Σεπτέμβρη, στο άλσος του Παυσιλύπου, η Πανελλαδική Εκθεσιακή Αγορά Πιστοποιημένων Βιολογικών Προϊόντων, Χειροτεχνίας και Οικολογικών Δραστηριοτήτων που εντάσσεται στα πλαίσια της 14ης Οικολογικής Γιορτής Καρδίτσας.

Η μεγάλη Γιορτή της οικολογίας, που θα διαρκέσει μέχρι και τις 21 του μήνα, οργανώνεται από την ΟικόΣφαιρα Καρδίτσας (Κίνηση για τον άνθρωπο, το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής), με συνδιοργανωτές το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (εντάσσεται στο νέο θεσμό του ΥΠΑΑΤ «Θεσμοφόρια 2014»), την Περιφέρεια Θεσσαλίας - Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας, το Δήμο Καρδίτσας, το Europe Direct Καρδίτσας της ΑΝΚΑ ΑΕ, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καρδίτσας, τη Διεθνή Ένωση Αστυνομικών – Τοπική Διοίκηση Καρδίτσας, τον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό ΔΗΜΗΤΡΑ Καρδίτσας και το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων.

Και αυτή τη φορά, το ενδιαφέρον από την πλευρά βιοκαλλιεργητών, χειροτεχνών με οικολογικά είδη χειροτεχνίας, αλλά και από περιβαλλοντικές οργανώσεις και οργανισμούς ελέγχου και πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων υπήρξε κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικό, γεγονός που καταδεικνύει τη δυναμική του θεσμού.

Μέσα στους επιμέρους σκοπούς, εξάλλου, της 14ης Οικολογικής Γιορτής είναι να συναντηθούν βιοπαραγωγοί από όλη την Ελλάδα, να γνωριστούν, να συζητήσουν για τα προβλήματα της βιολογικής καλλιέργειας και να ανταλλάξουν χρήσιμες απόψεις και εμπειρίες σχετικά με την εμπορία και διακίνηση βιολογικών προϊόντων, αλλά και γενικότερων οικολογικών θεμάτων.

Πιο αναλυτικά, οι εκθέτες της 14ης Οικολογικής Γιορτής Καρδίτσας (ορισμένοι συμμετέχουν με διπλά περίπτερα) είναι οι εξής :

ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΕΣ – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ – ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ

1) «ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» (ελαιόλαδο, μέλι), από την Ηλεία

2) Οργανικά Προϊόντα Τομάτας και Οσπρίων (σάλτσες τομάτας και όσπρια), από την Καρδίτσα

3) Προϊόντα βιολογικής γεωργίας Γεωργίου Παναγιώτης (πατάτες, ξερά κρεμμύδια) από τα Ιωάννινα

4) ZAHOLY - Βιολογικά Προϊόντα (λάδι, αρτύματα, δαμάσκηνα, λεμόνια) από τον Πύργο Κορινθίας

5) ΕυBIOμελο (μέλι, πρόπολη), από την Εύβοια

6) Χίλια Κλήματα – Μικροοινοποίηση Καραθάνου (κρασιά), από την Καρδίτσα

7) ΟΙΚΟΠΑΛ – Χάμος Κων/νος και ΣΙΑ Ε.Ε. (τραχανάς, πλιγούρι, άλευρα, κουλουράκια), από τα Τρίκαλα

8) Κτήμα Κελεσίδη )κρασιά, τσίπουρα, αμπελόφυλλα), από την Ημαθία

9) Χρήστος Πακλατζής (ξηρά σύκα και συκόπαστα), από την Εύβοια

10) Βιολογικό μέλι ΚΟΖΙΑΚΑ (μέλι, γύρη), από τα Τρίκαλα

11) ΔΗΜΟΚΑΣ (πατάτα, σκόρδο, σταφύλι, καρύδια, αμύγδαλα), από τα Τρίκαλα

12) ΙΘΩΜΗΣ ΓΑΙΑ (φασόλια, φακές, αλεύρι μαλακό, ζεακαλαμποκάλευρο, ρεβύθια, ποπ κορν), από την Καρδίτσα

13) Κωτίνας Σεραφείμ (νωπά λαχανικά, άλευρα, σάλτσες), από την Καρδίτσα

14) Σύνδεσμος Βιοκαλλιεργητών Θεσσαλίας

15) Αγρόκτημα Βασιλάκου (βότανα, πατάτες), από την Καρδίτσα

16) EM HELLAS Ενεργοί Μικροοργανισμοί (ενεργοί μικροοργανισμοί), από την Αθήνα

17) ΜΕΛΙΜΑ – Παστέλια μελιού (παστέλι μελιού, μελαμύγδαλο, σησαμελόκαρυο, χαλβάδες, ταχίνι), από τη Βέροια

18) Οικολογικό Περιβαλλοντικό Πάρκο (βιολογικά βότανα), από τα Τρίκαλα

19) Τσικρίκη Ελένη (όσπρια, ξηροί καρποί), από τη Λαμία

20) ΒΙΟΕΛΛΑΣ – Ινστιτούτο Ελέγχου Βιολογικών Προϊόντων Α.Ε. (Πιστοποιητικός Οργανισμός), από την Αθήνα

21) «ΔΗΩ» - Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων (περιοδικά, βιβλία, έντυπα, διαφημιστικό υλικό), από τη Λάρισα

22) ORGANIC LIFE (δωρεάν διανομή Οδηγού Βιολογικών Προϊόντων), από την Αττική

23) ΚΤΗΜΑΤΑ ΜΟΣΧΟΥΤΑ (ξηρά σύκα, συκομπουκίτσες γεμιστές, παστέλια σύκου, συκόμελο, κυδωνόπαστο, μαρμελάδες), από την Εύβοια

24) ΗΛΙΟΓΕΝΝΗΜΑ (βιολογικά προϊόντα τομάτας), από την Καρδίτσα

25) GREENPEACE

26) ΚΠΕ Μουζακίου – ΕΛΦΕ Καρδίτσας – Εκπ/κοί (εκδόσεις και εκπαιδευτικό υλικό του ΚΠΕ και του ΕΚΦΕ)

27) Ομάδα Προβολής και Δημοσιότητας – Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων Καρδίτσας – ΤΕΙ Θεσσαλίας (εκδόσεις και εκπαιδευτικό υλικό)

28) ΠΕΛΙΤΗΣ

29) Melisses οι Μάγισσες (μέλι, γύρη, πρόπολη, βασιλικός πολτός, κερί), από τη Χαλκιδική

30) ΓΚΟΤΖΙ ΜΠΕΡΙ (γκότζι μπέρι), από την Καρδίτσα

31) Κίνηση κατά των μεταλλαγμένων Τρικάλων

ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΕΣ

1) ΣΕΛΑΣΜΑ (κοσμήματα – αξεσουάρ – τσάντες), από την Αττική

2) Εργαστήρι Χειροποίητου κοσμήματος (δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, κολιέ, βραχιόλια), από την Καρδίτσα

3) Depy ΄ s art (χειροποίητα είδη δώρου), από την Καρδίτσα

4) Ντίνα Καραντώνη (κεραμικά), από την Καρδίτσα

5) Ειρήνη Σαμπαλιώτη «ΥΑΣ» (χειροποίητα ξύλινα παραδοσιακά παιχνίδια και χρηστικά αντικείμενα ζωγραφισμένα στο χέρι), από την Αθήνα

6) «ΠΥΡΗΝ» (χειροποίητα κοσμήματα από σπόρους), από τη Θεσσαλονίκη

7) Το Ραφτάδικο (υφασμάτινες δημιουργίες), από την Καρδίτσα

8) BY HEART (υφασμάτινες κούκλες και υφασμάτινα χρηστικά), από την Καρδίτσα

9) Κέντρο Παραδοσιακού Κεντήματος Σοφάδων (χειροτεχνήματα), από τους Σοφάδες

10) Geastrum Art (προϊόντα από χειροποίητη τσόχα), από τη Θεσσαλονίκη

Ώρες λειτουργίας της Εκθεσιακής Αγοράς :

• Πέμπτη 18:00 – 22:30

• Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή 10.00 -14.30 και 17.30 - 22.30

Τα επίσημα εγκαίνια (την Πέμπτη) θα γίνουν στις 8.30μ.μ.

ΧΟΡΗΓΟΙ : Δήμος Καρδίτσας, ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ Α.Ε. Καρδίτσας, Παναγιώτης Φυτσιλής (Αλουμινοκατασκευές – σιδηροκατασκευές)

ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ : EMELLAS – «Η τεχνολογία των ενεργών μικροοργανισμών», Σίδερα-Λαμαρίνες Αθανάσιος Τσιαμαντάς και Σια Ο.Ε, Συνεταιριστική Ελαιοχρωματιστών – Σκούρας Βασίλης

Πηγή: thessalianews.gr/
ΔΕΘ - Helexpo: Συνεχίζει με CERN και εργαστήρια για παιδιά και νέους από την κοινότητα προγραμματιστών της Google

Στα παιδιά και στους νέους ρίχνει τώρα τους “προβολείς” η ΔΕΘ-Helexpo και συνδυάζει την ψυχαγωγία με την επιστήμη και την τεχνολογία. Η δράση “μεταφέρεται” στο περίπτερο 14, όπου μέχρι τις 21 Οκτωβρίου, οι επισκέπτες θα μπορούν να δουν την έκθεση του CERN και εκτός από τα... “άδυτα” του σύμπαντος, θα διεισδύσουν στο μέλλον της τεχνολογίας μαζί με την Κοινότητα των προγραμματιστών της Google (GDG Thess).

“Μετά την τεράστια επιτυχία της φετινής διοργάνωσης, συνεχίζουμε με δράσεις για μικρούς αλλά και μεγάλους, τοποθετώντας την τεχνολογία ψηλά. Ανταποδίδουμε την αγάπη του κόσμου και για το λόγο αυτό η τιμή εισόδου στη διαδραστική έκθεση του CERN ορίστηκε μόνο στο 1 ευρώ” σημείωσε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΘ-Helexpo Κυριάκος Ποζρικίδης.

Τι θα συμβεί στο περίπτερο 14; “Για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, γονείς και δάσκαλοι μπορούν να φέρουν τα παιδιά και τους μαθητές τους για να διδαχθούν βασικές αρχές του προγραμματισμού και να αγαπήσουν την τεχνολογία. Να μάθουν να την χρησιμοποιούν προς όφελός τους” επεσήμανε ο ιδρυτής του GDG Thess Παναγιώτης Τζίνης.

To “Playground Extended”, όπως υπογράμμισε, θα έχει ακόμη πολλές δράσεις που αφορούν την touchless (μη απτική) τεχνολογία, όπως είναι το leap motion, αλλά και την απτική τεχνολογία, όπως τα cube codes.

Ειδικά για την εβδομάδα από 11 έως 17 Οκτωβρίου, που έχει οριστεί ως Ευρωπαϊκή εβδομάδα κώδικα, θα πραγματοποιούνται εργαστήρια, πρωί και απόγευμα, στα οποία θα μπορούν να συμμετάσχουν σχολεία, αλλά και μεμονωμένα άτομα.

Στόχος αυτής της ξεχωριστής εβδομάδας είναι να εξοικειωθούν εκατομμύρια παιδιά με τον προγραμματισμό, πραγματοποιώντας, για παράδειγμα, εργαστήρια επίδειξης, αναπτύσσοντας εργαλεία εκμάθησης και συμβάλλοντας στην εκπαίδευση δασκάλων.

Παράλληλα, όσοι θέλουν να ταξιδέψουν στα μυστικά του σύμπαντος, να μάθουν για την προέλευσή του, τα βασικά συστατικά της ύλης, αλλά και για τα πειράματα στον Μεγάλο Επιταχυντή Συγκρουόμενων Δεσμών Αδρονίων, μπορούν να επισκέπτονται την έκθεση του CERN τις εξής ώρες: για τις καθημερινές από τις 9:00 έως τις 20:00 και τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες από τις 11:00 έως τις 21:00.

Πηγή: imerisia.gr/
1. Ρώτησε κάποιος τον αββά Αντώνιο:
"Τι αν φυλάξω, θα είμαι αρεστός στον Θεό;"
Και απάντησε ο Γέροντας:
"Τήρησε αυτά που θα σου παραγγείλω:
  • Όπου κι αν πάς, τον Θεό να΄χεις μπρός στα μάτια σου πάντοτε.
  • Ό,τι κι αν κάνεις, να στηρίζεται στη μαρτυρία των θείων Γραφών.
  • Και σ΄όποιον τόπο κι αν κατοικείς, μη μετακινείσαι εύκολα από κει.
  • Αυτές τις τρεις παραγγελίες κράτησέ τες και σώζεσαι".
8. Ο αββάς Βενιαμίν πεθαίνοντας είπε στα πνευματικά του παιδιά:
"Κάντε αυτά που θα σας πω και θα μπορέσετε να σωθείτε:
Να είστε πάντοτε χαρούμενοι, να προσεύχεστε αδιάκοπα και να ευχαριστείτε τον Θεό για το κάθε τι".
10. Είπε ο αββάς Γρηγόριος ο Θεολόγος:
"Ο Θεός από κάθε άνθρωπο που είναι βαφτισμένος αυτά τα τρία ζητάει:
Από την ψυχή ορθή πίστη, από τη γλώσσα την αλήθεια και από το σώμα τη σωφροσύνη".
13. Ο μακάριος Επιφάνιος έλεγε:
"Είναι απαραίτητο να αποκτούν, όσοι μπορούν, τα χριστιανικά βιβλία.
Καί μόνο που τα βλέπουμε τα βιβλία, μας κάνουν πιο διστακτικούς προς την αμαρτία, αλλά και μας παρακινούν να ανοίγουμε τα μάτια όλο και περισσότερο πρός το θέλημα του Θεού".
14. Είπε πάλι:
"Μεγάλη ασφάλεια για την αποφυγή της αμαρτίας είναι η ανάγνωση της αγίας Γραφής".
15. Είπε επίσης:
"Η άγνοια της αγίας Γραφής είναι μεγάλος γκρεμός και βαθύ χάσμα".
16. Είπε ακόμη:
"Το να αγνοούν οι άνθρωποι εντελώς τους θείους νόμους είναι μεγάλη προδοσία της σωτηρίας".
18. Είπε ο ίδιος πάλι:
"Ο Θεός στους αμαρτωλούς χαρίζει και το κεφάλαιο, όταν μετανοούν, όπως στην πόρνη και τον τελώνη, ενώ από τους δικαίους ζητάει και τόκους. Και αυτό είναι ακριβώς εκείνο που έλεγε ο Κύριος στους Αποστόλους:
Εάν η ευσέβειά σας δεν ξεπεράσει την ευσέβεια των Γραμματέων και των Φαρισαίων, δεν θα μπείτε στη Βασιλεία των Ουρανών".
19. Είπε ο αββάς Ευπρέπιος:
"Εφόσον παραδέχεσαι ότι ο Θεός είναι αξιόπιστος και δυνατός, πίστευέ Τον και θα μετέχεις στις ευλογίες Του.
Αν όμως το παίρνεις αψήφιστα το πράγμα, σημαίνει ότι δεν πιστεύεις".
Και πρόσθεσε:
"Όλοι πιστεύουμε ότι είναι δυνατός ο Θεός, επίσης πιστεύουμε ότι τα πάντα μπορεί να κάνει, αλλά είναι ανάγκη να έχεις πίστη μέσα σου και για τις προσωπικές σου υποθέσεις, ότι δηλαδή και σε σένα θα κάνει θαυμαστά σημεία".
20. Ένας αδελφός ρώτησε τον ίδιο Γέροντα:
"Πώς έρχεται στην ψυχή ο φόβος του Θεού;"
Και ο Γέροντας είπε:
"Εάν ο άνθρωπος έχει την ταπείνωση και την ακτημοσύνη, έρχεται μέσα του ο φόβος του Θεού".
22. Στις αρχές της μοναχικής του ζωής ο ίδιος ο αββάς Ευπρέπιος επισκέφθηκε κάποιον Γέροντα και του είπε:
"Αββά, πές μου κάποιον λόγο, πώς θα μπορέσω να σωθώ;"
Κι εκείνος του είπε:
"Εάν θέλεις να σωθείς, όπου κι αν πάς, μη βιαστείς να πάρεις τον λόγο, πρίν σε ρωτήσει κάποιος".
Αυτός ένιωσε συντριβή για τον λόγο που του είπε και έβαλε μετάνοια λέγοντας:
"Αλήθεια, πολλά βιβλία διάβασα και τέτοια ωφέλεια ποτέ δε γνώρισα". Κι έφυγε πολύ ωφελημένος.
23. Είπε η αμμάς Ευγενία: "Μας συμφέρει σάν ζητιάνοι να ζούμε, αρκεί μόνο να είμαστε μαζί με τον Ιησού.
Γιατί όποιος είναι μαζί με τον Ιησού, είναι πλούσιος κι αν ακόμη υλικά είναι φτωχός.
Αυτός ο οποίος προτιμά τα γήινα από τα πνευματικά, θα χάσει και τα δύο,
ενώ εκείνος που επιθυμεί τα ουράνια, θα βρει οπωσδήποτε και επίγεια αγαθά".
28. Είπε ο αββάς Ησαϊας ο ιερέας:
"Κάποιος από τους Πατέρες έλεγε πως ο άνθρωπος οφείλει, πάνω απ΄όλα, να αποκτήσει πίστη στον Θεό και ν΄αναζητεί συνεχώς καί με πόθο τόν Θεό. Να επιδιώκει επίσης την κακοπάθεια, την ταπεινοφροσύνη, την αγνότητα, τη φιλανθρωπία καί την αγάπη σ΄όλους. Την υποταγή και την πραότητα, τη μακροθυμία και την υπομονή, την επιθυμία για τον Θεό, καί να παρακαλεί συνεχώς τόν Θεό με πόνο καρδιάς και αληθινή αγάπη για να μήν κοιτάξει ποτέ πρός τα πίσω, αλλά να έχει στραμμένη την προσοχή του σ΄αυτά που ακολουθούν. Να μήν έχει πεποίθηση στα καλά του έργα, δηλαδή στη διακονία του, και να ζητάει από τον Θεό αδιάκοπα τη βοήθεια για ό,τι φέρνει η κάθε μέρα".
32. Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Ησαϊα για τη φράση της προσευχής που υπάρχει στο Ευαγγέλιο:
"Τί σημαίνει το: Αγιασθήτω το όνομά σου;"
Και εκείνος αποκρίθηκε:
"Αυτό αφορά τους τελείους. Είναι αδύνατο να αγιασθεί το όνομα του Θεού από εμάς, εφόσον μας εξουσιάζουν τα πάθη".
43. Είπε ο μακάριος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
"Όταν κάθεσαι να διαβάσεις λόγο Θεού, να επικαλείσαι στην αρχή τον Θεό ν΄ανοίξει τα μάτια της ψυχής σου, ώστε να μην περιοριστείς στο να διαβάζεις μόνο αυτά που γράφτηκαν αλλά και να τα εκτελείς, και έτσι να μη γίνει καταδίκη μας η μελέτη του βίου και των λόγων των αγίων".
48. Ανηφορίζοντας από τη Γεθσημανή στο όρος των Ελαιών, συναντά κανείς το μοναστήρι του αββά Αβραμίου.
Σ΄αυτό το μοναστήρι ηγούμενος ήταν ο αββάς Ιωάννης ο Κυζικηνός. Τον ρωτήσαμε λοιπόν κάποια μέρα:
"Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;"
Και μας απάντησε ο Γέροντας:
  • "Αν θέλει κανείς ν΄αποκτήσει μια αρετή, δεν μπορεί να την κάνει κτήμα του, αν δεν μισήσει την κακία που είναι ο αντίποδάς της.
  • Αν λοιπόν θέλεις να έχεις πάντοτε πένθος στην ψυχή σου, μίσησε το γέλιο.
  • Θέλεις να έχεις ταπείνωση; Μίσησε την υπερηφάνεια.
  • Θέλεις να είσαι εγκρατής; Μίσησε τη λαιμαργία.
  • Θέλεις να είσαι σώφρων; Μίσησε την ακόλαστη ζωή.
  • Θέλεις να είσαι ακτήμων; Μίσησε τη φιλαργυρία.
  • Αυτός που θέλει να είναι κάτοικος της ερήμου, μισεί τις πόλεις εξαιτίας των πειρασμών.
  • Αυτός που θέλει να έχει ησυχία, μισεί την παρρησία.
  • Αυτός που θέλει να ζει άγνωστος, μισεί την τάση για επίδειξη.
  • Αυτός που θέλει να κυριαρχεί στην οργή, μισεί να περνάει τις ώρες του μαζί με πολλούς.
  • Αυτός που θέλει να έχει αμνησικακία, αποφεύγει να κακολογεί τους άλλους.
  • Αυτός που θέλει να είναι απερίσπαστος, μένει στη μοναξιά.
  • Αυτός που θέλει να κυριαρχεί στη γλώσσα, ας κλείνει τ΄αυτιά του να μην ακούει πολλά.
  • Αυτός που θέλει να έχει τον φόβο του Θεού πάντοτε, θα μισήσει τη σωματική ανάπαυση και θα αγαπήσει τη θλίψη και τη στενοχώρια".
56. Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Μακάριο τον μέγα σχετικά με την τελειότητα. Και απάντησε ο Γέροντας τα εξής:
"Δεν μπορεί να είναι κανείς τέλειος, εάν δεν αποκτήσει ταπείνωση μεγάλη στην καρδιά και στο σώμα, εάν δεν μάθει δηλαδή:
  • Να μην υπολογίζει τον εαυτό του σε καμιά περίπτωση αλλά να προτιμά να βάζει ταπεινά τον εαυτό του χαμηλότερα απ΄όλη την κτίση, να μην κρίνει διόλου κάποιον, παρά μόνο τον εαυτό του, να υπομένει την καταφρόνια και να αποστρέφεται ολόψυχα κάθε κακία,
  • Να βιάζει τον εαυτό του να΄ναι μακρόθυμος, αγαθός, ν΄αγαπά τους αδελφούς, να είναι σώφρων, να κυριαρχεί στον εαυτό του, γιατί λέει η αγία Γραφή "η Βασιλεία των Ουρανών ανήκει σ΄αυτούς που ασκούν βία στον εαυτό τους και αυτοί οι αγωνιστές την κερδίζουν,
  • Να βλέπει ίσια με τα μάτια, να φρουρεί τη γλώσσα και ν΄αποφεύγει ν΄ακούει μάταια πράγματα που φθείρουν την ψυχή,
  • Τα χέρια να κινούνται γι αν ακάνουν το θέλημα του Θεού, η καρδιά να είναι καθαρή έναντι του Θεού και το σώμα αμόλυντο, να έχει τη μνήμη του θανάτου καθημερινά, ν΄αποκηρύσσει την εσωτερική οργή και κακία, να αποτάσσεται τα υλικά και τις σαρκικές ηδονές,
  • Να αποτάσσεται το διάβολο και όλα τα έργα αυτού και να συντάσσεται σταθερά με τον Βασιλιά των πάντων Θεό και μ΄όλες τις εντολές του, να προσεύχεται αδιάκοπα και να παραμένει κοντά στον Θεό πάντοτε, σε κάθε περίσταση και σε κάθε εργασία".
60. Είπε ο αββάς Μωυσής:
"Είναι αδύνατο να αποκτήσει κανείς τον Ιησού, παρά μόνο με κόπο, με ταπείνωση και με προσευχή ακατάπαυστη".
62. Ένας αδελφός ρώτησε κάποιον Γέροντα:
"Ποιο καλό πράγμα υπάρχει, για να το κάνω και να βρω ζωή μέσα σ΄αυτό;"
Και είπε ο Γέροντας:
"Ο Θεός γνωρίζει το καλό. Όμως άκουσα ότι κάποιος από τους πατέρες ρώτησε τον αββά Νισθερώο τον μεγάλο, τον φίλο του αββά Αντωνίου:"
"Ποιο θεωρείται έργο καλό για να το κάνω;"
Κι εκείνος του είπε:
"Όλες οι αρετές δεν είναι ισοδύναμες; Η αγία Γραφή λέει ότι ο Αβραάμ υπήρξε φιλόξενος και είχε τον Θεό μαζί του. Ο Ηλίας αγαπούσε την ησυχία και ο Θεός ήταν μαζί του. Ο Δαβίδ ήταν ταπεινός και ο Θεός ήταν μαζί του. Ό,τι λοιπόν καταλαβαίνεις να θέλει η ψυχή σου που είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού, αυτό κάνε και κράτα άγρυπνη την καρδιά σου".
64. Είπε ο αββάς Ποιμήν:
"Η επαγρύπνηση και η προσοχή στον εαυτό μας και η διάκριση, αυτές οι τρεις αρετές είναι οδηγοί της ψυχής".
70. Είπε ακόμη ότι, όταν πρόκειται ένας άνθρωπος να χτίσει σπίτι, πολλά είναι τα χρειαζούμενα που συγκεντρώνει, για να μπορέσει να το στήσει το σπίτι, αλλά και είδη διάφορα συγκεντρώνει, έτσι κι εμείς ας αποκτήσουμε λίγο, έστω, απ΄όλες τις αρετές.
78. Είπε πάλι:
"Προσπάθησε όσο μπορείς να μην κακομεταχειρισθείς γενικώς κανένα, και καθαρή κράτησε την καρδιά σου στις σχέσεις σου με κάθε άνθρωπο".
81. Είπε ο αββάς Παμβώ:
"Εάν έχεις καρδιά, μπορείς να σωθείς".
89. Είπε κάποιος Γέροντας:
"Έχε έτοιμο το σπαθί σου για αγώνα".
Και ο αδελφός απάντησε:
"Το θέλω αλλά δεν μ΄αφήνουν τα πάθη".
Κι ο Γέροντας πρόσθεσε:
"Η αγία Γραφή λέει: Ζήτησέ με, όταν θλίβεσαι, και θα σε απαλλάξω και θα με δοξάσεις.
Να επικαλείσαι λοιπόν Αυτόν και θα σε λυτρώσει από κάθε πειρασμό".
93. Είπε επίσης:
"Άνθρωπέ μου, για σένα γεννήθηκε ο Χριστός, γι΄αυτό ήρθε ο Υιός του Θεού, για να σωθείς εσύ.
Και έγινε παιδί, και μεγάλωσε ως άνθρωπος, ενώ ήταν Θεός.
Κάποια φορά έκανε τον αναγνώστη, πήρε το ιερό βιβλίο μες στη συναγωγή και διάβασε:
"Το Πνεύμα του Κυρίου είναι και μένει σε μένα, γιατί μ΄αυτό με έχρισε".
Άλλη φορά ως υποδιάκονος έκαμε φραγγέλιο από σχοινί και τους έβγαλε όλους έξω από το ιερό και τα πρόβατα και τα βόδια και όλα τ΄άλλα.
Άλλοτε πάλι ως διάκονος, ζώστηκε την πετσέτα και έπλυνε τα πόδια των μαθητών του, δίνοντας εντολή να πλένουν κι αυτοί τα πόδια των αδελφών τους, ως Ιερέας, κάθησε ανάμεσα στους ιερείς και δίδασκε τον λαό.
Κι άλλη φορά ως επίσκοπος, πήρε άρτο, τον ευλόγησε και τον έδωσε στους μαθητές του.
Μαστιγώθηκε εξαιτίας σου και σύ γι΄αυτόν δεν σηκώνεις ούτε μια προσβολή, ενταφιάστηκε και αναστήθηκε ως Θεός.
Όλα για μας με τη σειρά, το ένα κατόπιν του άλλου τα υπέστη, για να μας σώσει.
Ας είμαστε λοιπόν νηφάλιοι, ας είμαστε άγρυπνοι, ας περνούμε τον καιρό μας προσευχόμενοι, ας κάνουμε όσα είναι ευάρεστα σ΄Αυτόν".
98. Είπε πάλι κάποιος απ΄τους Γέροντες:
"Εάν ο μέσα μας άνθρωπος είναι νηφάλιος, έχει τη δύναμη να προστατεύσει και τον έξω άνθρωπο.
Εάν όμως λείπει η εσωτερική προϋπόθεση ας φυλάξουμε με όση δύναμη έχουμε τη γλώσσα μας".
103. Είπε κάποιος Γέροντας:
"Είτε πέφτεις να κοιμηθείς είτε σηκώνεσαι ή οτιδήποτε άλλο κάνεις, εάν έχεις τον Θεό μπροστά στα μάτια σου, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να σε φοβίσει ο εχθρός και εάν ο λογισμός με τον τρόπο αυτό μείνει σταθερά προσηλωμένος στον Θεό, τότε και η δύναμη του Θεού θα μείνει μέσα σ΄αυτόν".
111. Είπε κάποιος απ΄τους πατέρες:
"Εάν δεν μισήσεις πρώτα, δεν μπορείς ν΄αγαπήσεις, εάν δηλαδή δεν μισήσεις την αμαρτία, δεν μπορείς να κάνεις το θέλημα του Θεού, όπως αναφέρεται στην αγία Γραφή, "Απόφυγε το κακό και πράξε το καλό".
Όμως και σ΄αυτή την περίπτωση η ψυχική διάθεση είναι εκείνη που μετράει πάντοτε.
Γιατί ο Αδάμ αν και ήταν μέσα στον παράδεισο, παρέβη την εντολή του Θεού, ενώ ο Ιώβ, αν και ήταν καθισμένος πάνω στην κοπριά, κράτησε την αυτοκυριαρχία του.
Λοιπόν το μόνο που ζητάει ο Θεός απ΄τον άνθρωπο είναι η καλή του διάθεση και να έχει πάντοτε τον φόβο του Θεού μέσα του".
117. Είπε κάποιος Γέροντας:
"Φρόντισε με ιδιαίτερη προσοχή να μήν αμαρτάνεις,nγια να μήν προσβάλεις τόν Θεό που κατοικεί μέσα σου και τον διώξεις απ΄την ψυχή σου".
147. Έλεγε κάποιος από τους Γέροντες:
"Ό,τι αποστρέφεσαι, μήν το κάνεις στον άλλο.
Αποστρέφεσαι το να πει κάποιος λόγια εναντίον σου; 
Μήν κακολογήσεις κι εσύ κάποιον.
Αποστρέφεσαι το να σε εξευτελίσει κάποιος ή να σε εξυβρίσει ή να αρπάξει κάτι από τα υπάρχοντά σου ή ό,τι άλλο παρόμοιο μπορεί να συμβεί; 
Και εσύ ούτε ένα απ΄αυτά μήν κάνεις σε άλλον.
Όποιος μπορεί να κρατήσει αυτόν τον λόγο, του αρκεί για να σωθεί".
Μια ανατριχιαστική αποκάλυψη έρχεται μέσα από ένα βίντεο του yahoo που ήδη κάνει τον γύρω του διαδικτύου. Ένα νέο είδος επίθεσης από hackers έχει πλέον αρχίσει να εξαπλώνεται ως πρακτική σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το λεγόμενο ratting, είναι μια μέθοδος που με την χρήση του RAT, συστήματος διασύνδεσης υπολογιστών, δίνει στον hacker τη δυνατότητα να αποκτά έλεγχο συγκεκριμένων λειτουργιών του υπολογιστή σας – και συνηθέστερη εξ αυτών – η κάμερα.

Ο ratter, του οποίου το όνομα προέρχεται από το σύστημα RAT αλλά και από την λέξη rat που σημαίνει αρουραίος, συχνά έχει ως θύματά του γυναίκες οι οποίες βιντεοσκοπούνται εν αγνοία τους από τον ίδιο τον υπολογιστή τους, όταν βρίσκονται Online. Οι εικόνες και τα βίντεο δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι δεν παραμένουν για ιδιωτική χρήση αλλά προφανώς εξαπλώνονται στο internet.

Παράλληλα, ο ratter συχνά έχει ως σκοπό απλά να παίξει με τα νεύρα του χρήστη, τρομάζοντας τον, είτε με τρομακτικές εικόνες που ξαφνικά εμφανίζονται στην οθόνη του υπολογιστή, είτε με φωνητικά μηνύματα από αυτοματοποιημένο σύστημα που μετατρέπει κείμενο σε φωνή, είτε απλά ανοίγοντας τη θέση του CD-ROM ξαφνικά.

Στο παρακάτω βίντεο, προτείνονται απλοί τρόποι για να προστατεύσουμε τον υπολογιστή μας από τέτοιες κακόβουλες επιθέσεις.
Η δική μας συμβουλή είναι ότι η χρήση του διαδικτύου είναι ένα παιχνίδι που έχει έναν μόνο χρυσό κανόνα:

Ο εγκυρότερα ενημερωμένος χρήστης έχει και τον πιο προστατευμένο ηλεκτρονικό υπολογιστή.



Πηγή: 4news.gr/
Οι γλυκαντικές ουσίες ευνοούν την παχυσαρκία
Επηρεάζουν τη σύνθεση των μικροοργανισμών που μεταβολίζουν τις τροφές
Την παχυσαρκία και τον διαβήτη ευνοούν τα τεχνητά γλυκαντικά όπως η σακχαρίνη, η σουκραλόζη και η ασπαρτάμη σύμφωνα με μια νέα ισραηλινή επιστημονική έρευνα, που ήδη έχει προκαλέσει επιστημονικές διαμάχες.

Η μελέτη υποστηρίζει ότι αυτό συμβαίνει επειδή μεταβάλλουν τη σύνθεση και τη λειτουργία του μικροβιώματος, δηλαδή του «οικοσυστήματος» των δισεκατομμυρίων μικροοργανισμών, που ζουν στο ανθρώπινο έντερο και παίζουν σημαντικό ρόλο στον μεταβολισμό και στην επεξεργασία των τροφών.

Τα τεχνητά γλυκαντικά, που βρίσκονται συχνά σε σνακ, ποτά και άλλα τρόφιμα, είναι έως 20.000 φορές πιο γλυκά από την κανονική ζάχαρη και δεν έχουν θερμίδες. Η πιθανότητα ότι μπορεί να προκαλούν μεταβολικές διαταραχές, θα αποτελέσει έναν ακόμη πονοκέφαλο για τις βιομηχανίες τροφίμων και ποτών.

Η εταιρεία ερευνών Mintel εκτιμά ότι το 5,5% των νέων προϊόντων που εμφανίστηκαν στη διεθνή αγορά το 2013, περιείχαν τουλάχιστον μία τεχνητή γλυκαντική ουσία, έναντι ποσοστού 3,5% το 2009. Αυτό δείχνει ότι οι εν λόγω ουσίες χρησιμοποιούνται όλο και συχνότερα - κάτι που συμβαδίζει με τη «δαιμονοποίηση» της κανονικής ζάχαρης στις ανεπτυγμένες χώρες. Η νέα μελέτη αναμένεται να αυξήσει τη ζήτηση για εναλλακτικές φυσικές γλυκαντικές ουσίες, όπως η στέβια.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Εράν Ελινάβ του Τμήματος Ανοσολογίας του ερευνητικού Ινστιτούτου Βάιζμαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το «Science», το «New Scientist» και τη Guardian, έκαναν πειράματα με ποντίκια και ανθρώπους, στους οποίους χορήγησαν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι, μετά από 11 εβδομάδες, οι εν λόγω ουσίες προκάλεσαν μεταβολικές διαταραχές, κυρίως αλλαγή στην ανεκτικότητα του οργανισμού στη γλυκόζη και συνεπώς αύξηση του σακχάρου στο αίμα, κάτι που συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας, μεταβολικό σύνδρομο και διαβήτη. Την μεγαλύτερη επίπτωση είχε η σακχαρίνη, σε σχέση με την ασπαρτάμη και τη σουκραλόζη.

Όταν όμως τα πειραματόζωα πήραν αντιβιοτικά, που σκότωσαν τα εντερικά μικρόβιά τους, τότε οι αρνητικές επιπτώσεις των τεχνητών γλυκαντικών στον μεταβολισμό των ποντικιών σταμάτησαν, μια ένδειξη ότι οι μικροοργανισμοί βρίσκονται πίσω από τις «παρενέργειες» αυτών των ουσιών. Πειράματα που ακολούθησαν σε 381 ανθρώπους, έδειξαν ότι όσοι είχαν πάρει τα περισσότερα γλυκαντικά, είχαν κατά μέσο όρο μεγαλύτερο βάρος, ενώ αρκετοί είχαν πλέον και μικρότερη ανοχή στη γλυκόζη.

«Η αύξηση στην κατανάλωση μη θερμιδικών τεχνητών γλυκαντικών συμπίπτει με τη δραματική αύξηση στην επιδημία παχυσαρκίας και διαβήτη. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι τα γλυκαντικά μπορεί να έχουν συμβάλει άμεσα στην επιδείνωση της επιδημίας, την οποία υποτίθεται ότι καταπολεμούν», αναφέρουν οι ερευνητές.

Άλλοι πάντως επιστήμονες εμφανίστηκαν πιο επιφυλακτικοί για την ισραηλινή μελέτη. Η επιδημιολόγος Νίτα Φορούχι του Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών της Βρετανίας δήλωσε ότι η νέα έρευνα «δεν παρέχει επαρκή στοιχεία που να δικαιολογούν μια αλλαγή στην έως τώρα πρακτική από άποψη δημόσιας υγείας».

Ο καθηγητής ιατρικής σερ Στέφεν Ο'Ράχιλι του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ επεσήμανε ότι οι προηγούμενες μελέτες δεν έχουν δείξει μια ανάλογη συσχέτιση μεταξύ τεχνητών γλυκαντικών και διαβήτη. «Αυτή η νέα έρευνα πρέπει να αντιμετωπιστεί με πολύ επιφύλαξη, επειδή αφορά κυρίως ευρήματα σε ποντίκια, ενώ συνοδεύεται από μελέτη σε τόσο μικρό δείγμα ανθρώπων, που είναι δύσκολο να ερμηνευθεί», πρόσθεσε. Άλλοι επιστήμονες επεσήμαναν ότι κακώς η έρευνα αναφέρεται γενικά σε τεχνητές γλυκαντικές ουσίες, αφού το πρόβλημα φαίνεται να αφορά κυρίως τη σακχαρίνη.

Από την πλευρά τους, οι ισραηλινοί επιστήμονες αντέτειναν ότι η έρευνά τους ενισχύει τα ευρήματα άλλων μελετών. «Επ’ ουδενί δεν ισχυριζόμαστε ότι τα ποτά με (κανονική) ζάχαρη είναι πιο υγιεινά από αυτά με τεχνητά γλυκαντικά. Λέμε όμως ότι τα ευρήματά μας θα έπρεπε να πυροδοτήσουν έναν δημόσιο διάλογο για την τωρινή εκτεταμένη χρήση αυτών των γλυκαντικών», ανέφερε ο ερευνητής Εράν Σεγκάλ.

Η Διεθνής Ένωση Γλυκαντικών, σχολιάζοντας τη νέα μελέτη, αρνήθηκε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς της, αντιτείνοντας ότι μέχρι σήμερα όλες οι επιστημονικές μελέτες δεν έχουν βρει κάτι εναντίον τους. Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων δήλωσε ότι εν καιρώ θα εξετάσει κατά πόσο τα ευρήματα της νέας έρευνας πρέπει να αξιολογηθούν από επιτροπή ειδικών.


Πηγή: newsbeast.gr/
Τα τελευταία χρόνια το πρόβλημα των αιρέσεων και της παραθρησκείας εξελίσσεται σε μια απειλή που στρέφεται όχι μόνο κατά της χριστιανικής πίστεως  και της «εν Χριστώ Ελπίδας», αλλά στρέφεται και εναντίον των θεμελίων στα οποία οικοδομείται η κοινωνία μας και ο πολιτισμός μας. Είναι συνεπώς επιτακτική η ανάγκη να ασχοληθούμε σοβαρά με αυτό το πρόβλημα.
Κατά τα τελευταία 20 και πλέον  χρόνια νεοφανείς αιρέσεις  και παραθρησκευτικές ομάδες έγιναν αντικείμενο  συζητήσεως και έρευνας σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών αναγκάστηκαν να ασχοληθούν με το ζήτημα, πιεζόμενες από  συλλόγους και πρωτοβουλίες των γονέων, που στο μεταξύ δημιούργησαν οι οικογένειες  με θύματα των αιρέσεων.
Η εργασία αυτή των συλλόγων και της πρωτοβουλίας των γονέων ,έγινε δεκτή με ευγνωμοσύνη από τις κυβερνήσεις, ακόμη  και από το ευρωκοινοβούλιο, που αναγκάστηκε να ασχοληθεί με το ζήτημα και μάλιστα να εκδώσει το γνωστό ψήφισμα του Μαΐου 1984.
Το 1992 το Συμβούλιο της Ευρώπης  επανήλθε στο ίδιο θέμα  με ειδική σύσταση, όπου γίνεται αναφορά στο ψήφισμα του 1984.
Σήμερα ποικίλες αιρετικές και παραθρησκευτικές ομάδες αναπτύσσουν τεράστια δραστηριότητα στο θρησκευτικό χώρο. Μια «υπεραγορά-θρησκεία» προσφέρει ποικιλία κοσμοθεωριών και θρησκευτικών ή ψευδο-θρησκευτικών συνταγών που αναφέρονται σε όλους τους τομείς της ζωής  και δίνουν «λύσεις» σε όλα τα προβλήματα, προσωπικά, οικογενειακά, κοινωνικά, επαγγελματικά, εθνικά, υπαρξιακά, ακόμα και παγκόσμια!
Οι «ιεραπόστολοι» βρίσκονται παντού. Πέρα από τη λύση «όλων» των προβλημάτων υπόσχονται την μοναδική ερμηνεία της Βίβλου, την αποκάλυψη του εσώτερου νοήματός της, ακόμα και με την κατασκευή του υπερ-ανθρώπου. Οι σύγχρονες αιρέσεις διακρίνονται από τις παλαιές σε κάτι πολύ βασικό. Στις παλαιότερες αιρέσεις είχαμε να κάνουμε με δογματικές πλάνες που αναμφίβολα είχαν επιπτώσεις στην πνευματική, πολιτιστική ή και εθνική ζωή. Αλλά γνωρίζαμε την ταυτότητά τους. Οι ομάδες  αυτές δεν είχαν πρόβλημα να μας παρουσιάσουν  το αληθινό τους πρόσωπο. Όμως, οι νέες αιρέσεις απειλούν με διάβρωση όλους τους τομείς της ζωής. Πολλές από αυτές εμφανίζονται με φιλοσοφικό, ψυχολογικό, πολιτιστικό, παιδαγωγικό, οικονομικό, ή και άλλο προσωπείο,  αποκρύπτοντας συστηματικά το πραγματικό τους πρόσωπο και τους αληθινούς τους σκοπούς. Τα αίτια
Μερικοί βλέπουν ότι  πίσω από την προσχώρηση  κάποιου σε μια τέτοια ομάδα υπάρχει η αφέλεια, η μειωμένη διανοητική ικανότητα, τα οικογενειακά προβλήματα, και άλλα παρόμοια. Όμως μια τέτοια θεώρηση αποτελεί απλούστευση του προβλήματος. Είναι δυστύχημα  το ότι την άποψη αυτή την συμμερίζονται και υπεύθυνα πρόσωπα, η ακόμη και ποιμένες της Εκκλησίας.
Πολλοί άνθρωποι,  και ιδιαίτερα οι νέοι μας,  αναζητούν λύση στα μεγάλα προβλήματα της ζωής. Η επιστήμη και η τεχνική δεν αποτελούν απάντηση για αυτούς, αντίθετα είναι μέρος του προβλήματος. 
Σ’ αυτή την αναζήτηση νοήματος ζωής, είναι φυσικό να υπάρξουν  πολλές «προσφορές»  μεταξύ αυτών των προσφορών και οι προσφορές των αιρέσεων. Στη δεκαετία του ΄70  διακηρύχθηκε πως η λύση των προβλημάτων  θα έλθει μέσω της αλλαγής των κοινωνικών και πολιτικών δομών. Στις δεκαετίες του ’80  και του ’90 διακηρύσσεται  πως η σωτηρία θα έλθει από την αλλαγή του «εαυτού» με την προσφορά τεχνικών σεμιναρίων αυτογνωσίας. 
Αυτό γίνεται  με την απομάκρυνση από τον μέχρι τώρα τρόπο ζωής (οικογένεια, σπουδές, επάγγελμα κ.ο.κ)  και με την ένταξη  σε «ομάδες» που προσφέρουν λύσεις στα προβλήματα και ταυτόχρονα εξασφαλίζουν κάθε τι που επιθυμεί ο άνθρωπος.  Έτσι πολλοί άνθρωποι, και ιδιαίτερα νέοι, εμπιστεύονται απόλυτα τον εαυτό τους στο «αρχηγό της ομάδας» ο οποίος και παίρνει όλες τις αποφάσεις για την ζωή τους.

Μέθοδοι προσηλυτισμού
Πώς είναι δυνατόν να παγιδευτεί κανείς σε αυτές τις ομάδες;
Ας αναφερθούμε επιγραμματικά στη μέθοδο που χρησιμοποιούν πολλές αιρετικές  ομάδες. Τα κύρια στάδια συνοψίζονται:
1) Επισήμανση των κενών: «Κοίταξε γύρω σου... όλα σήμερα είναι τόσο φοβερά… η δημιουργία καταστράφηκε..». Αυτή είναι η εισαγωγή κατά την πρώτη επικοινωνία του κήρυκα με το υποψήφιο θύμα.   
2) Σύνδεση των κενών με το κατεστημένο: Τα πάντα έξω από την ομάδα λογίζονται υπεύθυνα  για την κατάσταση του κόσμου. Η πολιτική  η οικογένεια, η εκκλησία.  «Κάθε μέρα πάμε από το κακό στο χειρότερο. Αλήθεια πού πάμε;». Με ψυχολογικές μεθοδεύσεις υποβάλλεται στο θύμα η αντίληψη  για την διαφορά ανάμεσα στο «μέσα και στο έξω» της οργάνωσης. Μέσα είναι η σωτηρία, έξω είναι το χάος, το μίσος, η εγκληματικότητα και  οι κακοί γονείς.
3) Προσφορά «λύσης»: Η λύση ταυτίζεται  πάντοτε με την ομάδα και με τη ζωή μέσα σε αυτήν. Η ομάδα προβάλεται ως  ο «παράδεισος» και ως η μόνη κιβωτός σωτηρίας. Η λύση που προσφέρεται είναι  καθολική και έτσι στο υποψήφιο θύμα  προβάλλεται το «μεγάλο ιδανικό». Όχι απλώς το προσωπικό όφελος, αλλά η σωτηρία ολοκλήρου της ανθρωπότητας. Με αυτό τον τρόπο το θύμα ταυτίζεται με την ομάδα και εξαρτάται απόλυτα από αυτήν.  Γιατί έξω δεν έχει πλέον φίλους  και έχει σταδιακά ξεριζωθεί.
Οι ομάδες χρησιμοποιούν το λεγόμενο βομβαρδισμό αγάπης  και το υποψήφιο θύμα πιστεύει ότι βρήκε κατανόηση, ζεστασιά και αγάπη. Όμως, όταν τελικά ενταχθεί στη ομάδα, τα πράγματα αντιστρέφονται  και η αγάπη  μεταφράζεται σε πλήρη υποταγή και ψυχολογική τρομοκρατία!

Οι καταστροφικές συνέπειες
Οι κατά πάντα νόμιμες επιθυμίες των νέων δεν ικανοποιούνται  στις οργανώσεις αυτές. Εκεί παρατηρείται κραυγαλέα αντίθεση μεταξύ των υποσχέσεων και της πραγματικότητας. Οι νέοι, που ζητούν στις νέες αιρέσεις και τις παραθρησκευτικές ομάδες να απαλλαγούν από την αβεβαιότητα, ξεριζώνονται εντελώς από το προηγούμενο περιβάλλον τους. Οι πνευματικές αξίες όπως η  οικογένεια,  η εργασία,  οι σπουδές, δεν έχουν πια καμιά σημασία. Η ομάδα εγείρει απόλυτη απαίτηση πάνω στο άτομο και η ζωή της ομάδας, οι σκοποί της, η ιδεολογίας της γίνονται  πλέον τρόπος ζωής. Όταν κανείς  ενταχθεί σε μια τέτοια  ομάδα, δηλαδή όταν κλείσει η πόρτα του «παραδείσου» πίσω του, ακολουθεί η σκληρή πραγματικότητα. Αντί της ζεστασιάς έρχονται οι σκληρές απαιτήσεις,  αντί  για ερωτήσεις –απαντήσεις, έρχεται η στερεότυπη φρασεολογία, και αντί για την αναμενόμενη ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, έρχεται η απαγόρευση των σχέσεων με τον έξω κόσμο. Τώρα πλέον ο έξω κόσμος έπαυσε να υπάρχει και κάθε αμφιβολία ή αντίδραση δεν επιτρέπεται μέσα στην ομάδα. Έτσι το θύμα υφίσταται μια μεθόδευση όμοια με την πλύση του εγκεφάλου. Γίνεται φανερό ότι οι συνέπειες της εντάξεως σε αυτές τι ομάδες  είναι καταλυτικές για την προσωπικότητα των θυμάτων. Αποκοπή από την οικογένεια, το περιβάλλον, το σχολείο, την εργασία, προσφορά ολόκληρης της ιδιωτικής περιουσίας και σε κάποιες περιπτώσεις φυγάδευση στο εξωτερικό! 
Όλα αυτά σημαίνουν  αποβολή της παλαιάς ταυτότητας, ολοκληρωτικό ξερίζωμα και πλήρη υποταγή στην ομάδα, ουσιαστικά στον «αρχηγό».
Τα θύματα πια έχουν λίγες πιθανότητες να ξεφύγουν. Οι οργανώσεις  φροντίζουν να  τρομοκρατήσουν τους οπαδούς τους και να συντρίψουν κάθε αντίσταση πριν αυτή εκδηλωθεί.  Εξάλλου  πολλές οργανώσεις υποβάλλουν στα θύματα την ιδέα πως η φυγή από την οργάνωση ταυτίζεται με αποτυχία να υπηρετήσουν το μεγάλο ιδανικό, τη σωτηρία της ανθρωπότητας, γι΄ αυτό και δεν αξίζει πλέον να ζήσουν. Η καλύτερη λύση  για αυτούς είναι η αυτοκτονία. Πρόδωσαν το ιδανικό, πρόδωσαν το «Μεσσία», δεν έχουν πλέον θέση στη ζωή. 
Ο Διαλογισμός
Είναι η τεχνική και δημιουργική δύναμη της σκέψεως μέσω των «μάντρα», των μικρών δηλαδή λέξεων που χρησιμοποιούνται για τον διαλογισμό. Με τον διαλογισμό δεν τίθεται ζήτημα επικοινωνίας με το Θεό.
Ο διαλογιζόμενος δεν επιθυμεί να ακούσει την φωνή του Κυρίου, αλλά την δική του  εσωτερική φωνή  και σοφία που βρίσκεται κρυμμένη μέσα του.
Πολλές ομάδες που ζουν στη χώρα μας ταυτίζουν τον διαλογισμό  με την προσευχή. Όμως ο διαλογισμός είναι φανερό ότι έχει κατεύθυνση προς τον έσω του ανθρώπου κόσμο, ενώ αποδέκτης της προσευχής είναι ο Θεός και οι Άγιοί Του. Για την προσευχή είναι ανάγκη να υπάρχουν δύο, ο άνθρωπος και ο Θεός. Αυτός που παρακαλεί  με το «Κύριε ελέησον» και αυτός που απαντά, και αυτός  είναι φυσικά ο Θεός, όχι  ο άνθρωπος.
Ο  Σατανισμός
Το κύμα του Σατανισμού μπορούμε να το διακρίνουμε σε πολλές μορφές, με τελετουργικά σύμβολα και ειδικές τελετουργίες που κορυφαία λογίζεται η ανθρωποθυσία! Η πεντάλφα,  ο αγκυλωτός σταυρός, το 666,  ο ανάποδος σταυρός, κ.λ.π. είναι μερικά από τα σύμβολά τους. Ο βωμός, μαύρα η άσπρα κεριά,  η καμπάνα, το ποτήρι, το ξίφος, η περγαμηνή,  είναι μερικά από τα σατανικά σύμβολα. Η μουσική ροκ και χεβυ μέταλ παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί κυριαρχείται από σατανιστικά  θέματα και σατανιστική ορολογία. Τα κείμενα της μουσικής αυτής προβάλλουν τα πιο βασικά  σατανιστικά στοιχεία, που προκαλούν ανήθικα πάθη, βία και παραβίαση κοινωνικών και θρησκευτικών κανόνων. Ακόμη προκαλούν μηνύματα τρόμου, θανάτου και αυτοκτονίας.  Να μια εικόνα των στίχων τους:
Κοιτάξου παιδί του σατανά,
γεννημένο μέσω του κακού,
ξύπνησες σε ζωή με σατανική γέννηση,
είμαι ενωμένος με τον σατανά 
υπακούω στις εντολές του, …
αγαπώ τον θάνατο.
Όπως παρατηρεί ο J. Haack, δεν σημαίνει ότι κάθε οπαδός της ροκ μουσικής υφίσταται τέτοιες επιδράσεις, όπως βιαιότητα, αιμομιξίες, στροφή εναντίον της οικογένειας, της θρησκείας, του κράτους, των κοινωνικών και ηθικών δεσμών. Όμως θα ήταν ανόητο να παραβλέπουμε ότι ειδικά σε περιπτώσεις νεαρών  ανθρώπων, χωρίς σταθερά θεμέλια, οι αρνητικές επιπτώσεις δεν μπορούν εύκολα να προσδιοριστούν.
Βιβλία του π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου γύρω από τις αιρέσεις, που συνιστούμε :
1) Η Ορθόδοξη Εκκλησία. Πίστη – Λατρεία- Ζωή. Εκδόσεις "Διάλογος"
2) Ρωμαιοκαθολικισμός, Προτεσταντισμός, και Ορθοδοξία. Εκδόσεις "Επτάλοφος"
3) Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων. Εκδόσεις "Διάλογος"
4) Διαλογισμός η προσευχή;  Ορθόδοξη Θεώρηση. Εκδόσεις "Διάλογος"
5) Νεοφανείς αιρέσεις –καταστροφικές λατρείες στο φως της ορθοδοξίας.  Εκδόσεις: "Διάλογος"
6) Πίσω από το προσωπείο της σκοπιάς. Εκδόσεις "Αποστολικής  Διακονίας"
7) Εφόδιον Ορθοδοξίας. Εκδόσεις "Αποστολικής Διακονίας"
8) Μετενσάρκωση ή ανάσταση; Ορθόδοξη Θεώρηση του κακού. Εκδόσεις "Διάλογος"

Πηγή: faneromenihol.gr/

Γέροντος Πορφυρίου Ιερομονάχου

Εκδόσεις: Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος - Μήλεσι.
Εκδοση σε  CD, κασσέτα και φυλλάδιο. Την κεντρική διάθεση έχει ο εκδ. οίκος «εκδόσεις Σταμούλη ΑΕ».

ΙΕΡΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ




Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Παρουσιαστής:
                Όλοι αναζητούμε τη χαρά και την ειρήνη της καρδιάς μας, όμως, ζούμε καθημερινά, θλίψεις και κατάθλιψη. Ο Γέροντας Πορφύριος με αγάπη και σοφία, συζητά με πνευματικά του παιδιά τον τρόπο με τον οποίο μετατρέπεται η θλίψη σε χαρά. Μας αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό, και έχει πολύ ενδιαφέρον να τον ακούσουμε. Στην ηχογράφηση που ακολουθεί έχει αφαιρεθεί για λόγους πνευματικούς, η φωνή των συνομιλητών του.

Γέροντας Πορφύριος:
                - Μία φορά είχε έλθει μία κυρία εδώ και μου έλεγε ότι πάσχει από κατάθλιψη, και μου ζητούσε να τη συμβουλέψω τι πρέπει να κάνει, για να γλιτώσει απ’ αυτό το πράγμα. Τώρα η αιτία που ήλθα εδώ, έλεγε, είναι ότι με μάλωσε ο άνδρας μου, γιατί είχα κάνει κάποιο λάθος, και εκεί αγανάκτησε και μου φέρθηκε πολύ άσχημα και μ’ έπιασε πολύ δυνατή κατάθλιψη. Δεν έφαγα το βράδυ, όλη τη νύχτα ήμουνα μελαγχολική, ζούσα σ’ ένα πέλαγος, μέσα σε μια μαυρίλα σε μία απελπισία, τέτοιοι λογισμοί ότι, τι τη θέλω τη ζωή; Τι τη θέλω ή καλύτερα είναι να μη ζω, όλο τέτοιες ιδέες που μου δυνάμωναν την κατάθλιψη μέχρι αυτοκτονίας. Κοιμήθηκα, αλλά και το πρωί όμως ήμουνα βαριά, ο σύζυγός μου προσπάθησε να μου μιλήσει, αλλά εγώ δε μιλούσα. Λοιπόν, σηκώθηκε, έφτιαξε μόνος του τον καφέ, είπε να μου φέρει καφέ, εγώ δεν ήθελα κι έφυγε.
                Αυτή τυλιγμένη στο πάπλωμα, σου λέω, όπως μου τα έλεγε, νηστική, ζούσε, ας πούμε, την κατάθλιψη. Είναι ένα αίσθημα δυσάρεστο, το οποίο σε καταλαμβάνει, και σε καθηλώνει. Ούτε να σκεφθείς, ούτε... Σκέφτεσαι αυτό. Νομίζεις ότι εσύ σκέφτεσαι σοβαρά πράγματα. Ενώ εσύ είσαι αιχμάλωτος μιας ιδέας. Πάντοτε όταν έχω καιρό κάτι λέω, αλλά άμα είμαι κουρασμένος δεν μπορώ να μιλήσω.
                Λοιπόν. Της λέω, ξέρω εγώ ένα πολύ μεγάλο φάρμακο, αλλά, πρέπει να μου δώσεις προσοχή για να σου το πω. Της έκανα την ερώτηση, αν μετά από αυτή την κατάθλιψη συνέβηκε κάποιο ευχάριστο γεγονός. Και μου είπε, ότι ναι, ενώ ήμουνα ξάπλα, κατά τις δέκα και μισή, ακούω το κουδούνι του σπιτιού, να χτυπάει επίμονα, βρου, βρου, βρου. Εγώ έτσι ήμουνα τυλιγμένη, όπως από το βράδυ, και, είδα που επέμενε και σηκώθηκα, έριξα από πάνω το παλτό μου και πήγα και άνοιξα και μπαίνει μέσα μία παλαιά μου φίλη που σπουδάζαμε στο Αρσάκειο, και με χαρά με αγκαλιάζει, με φιλεί, μου λέει, να σου πω ένα ευχάριστο γεγονός, σκιρτούσε από τη χαρά. Ήρθε <η τάδε> από το Κάιρο και είναι στο Ξενοδοχείο Πάγγειο στην Ομόνοια.
                Φιληθήκαμε εκεί πέρα, μου ‘λεγε, έτσι τούτο, έτσι εκείνο... Μάλιστα θυμούμαι και λεπτομέρειες, σπουδάσαμε μαζί, και αυτή πήγε καθηγήτρια σε μια σχολή του Καΐρου, ελληνική. Λοιπόν, και ετοιμάστηκα, λέει, με χαρά, μου ‘λεγε όλο χαρούμενα πράγματα και επήγαμε, πήραμε ταξί και πήγαμε στην Ομόνοια, πήγαμε στο Πάγγειο, άλλες χαρές εκεί πέρα, μετά κουβεντιάσαμε εκεί, μετά βγήκαμε έξω για να ψωνίσει διάφορα πράγματα και να κάνει ορισμένες εργασίες που έπρεπε να κάνει. Λέω πως πέρασες; Μου φύγανε όλα, λέει. Όλα μου φύγανε. Λέω, αλήθεια; Από τη στιγμή που μπήκε η φίλη μου μέσα, έφυγαν όλα. Κι εσύ από πότε τα είχες αυτά; Τα είχα από την περασμένη ημέρα το μεσημέρι. Αιχμάλωτη, λέει, αιχμάλωτη. Στενοχωρήθηκα και ο άνδρας μου εψυχράνθηκε και έφυγε ψυχραμένος και εγώ υπόφερνα εκεί πέρα.
                Της λέω, πως το βλέπεις αυτό;
                Δεν του έχω δώσει σημασία, μου λέει. Τώρα που εσύ θέλεις να μου πεις πάνω σ’ αυτό το θέμα, βλέπω ότι έχει μεγάλη σημασία αυτό. Της λέω ξέρεις μουσικά; Ήξερα πιάνο, λέει, αλλά τα’ χω εγκαταλείψει όλα ένεκα της καταθλίψεως, ζω όλο με τα φάρμακα. Δεν θέλω, λέει, ούτε το σπίτι κοιτάζω καλά, ούτε μουσικά που ήξερα. Τα παράτησα, τα’ χω ξεχάσει, μου λέει. Λοιπόν, της είπα πολλά πράματα για τα μουσικά και περισσότερο της είπα, απ’ όλα είναι η αγάπη προς το Θεό, είναι το μεγαλύτερο πράγμα, που αιχμαλωτίζει την ψυχή διότι δεν είναι απλώς μία ενέργεια της ψυχής προς το Θεό, αλλά είναι το σπουδαίο ότι είναι η χάρις του Θεού που γεμίζει έπειτα την ψυχή και την κάνει άλλο. Δηλαδή αυτό το οποίο την είχε καταλάβει ήτανε μία ψυχική δύναμις και αντί να γίνει κάτι καλό, ο διάβολος τη δύναμη αυτή την ψυχική, την έκανε κατάθλιψη και βασάνιζε τον άνθρωπο. Λοιπόν, της είπα, σιγά-σιγά ν’ αρχίσει να παίζει πιάνο. Και περισσότερο από όλα της είπα να ασχοληθεί με την προσευχή και να δώσει σημασία στην έννοια ότι πρέπει να γνωρίσει και να αγαπήσει το Χριστό. Της είπα παραδείγματα, πως βλέπουμε πολλές φορές, μια μητέρα να λαχταράει το παιδάκι της, που το ‘χει στην αγκαλιά, να το φιλεί με μια λαχτάρα, είναι κάτι παραδείγματα που μας κάνουνε έτσι... Κάπως, έτσι κι εμείς ν’ αγαπήσαμε το Χριστό, με μία λαχτάρα.Κύριον αίτιον εις την κατάθλιψη και σε όλα αυτά που τα λένε πειρασμικά, σατανικά, όπως είναι η νωθρότης, η ακηδία, η τεμπελιά, που μαζί μ’ αυτά είναι τόσα άλλα ψυχολογικά, δηλαδή πειρασμικά πράγματα, είναι ότι έχεις μεγάλον εγωισμό μέσα σου.
                Και της είπα, πως θα κατορθώσει, μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, να τη μεταβάλει σε χαρά. Μέσα στη θρησκεία μας είναι αυτό το πράγμα πάρα πολύ, και οι Άγιοι μας το είχανε πάρα πολύ. Δηλαδή είχαν εύρει τρόπο να μεταβάλλουν την κατάθλιψη σε χαρά. Και αυτός ο τρόπος ήτανε έτσι, ξέρανε πως θα δοθούνε στο Θεό. Με την αγάπη προς το Θεό, με τη προσευχή και γι’ αυτό εφώναζαν με καύχημα οι Απόστολοι και έλεγον, «χαίρω εν τοις παθήμασί μου». Τόσο δυνατό που ήτανε το αίσθημα της καταθλίψεως για να τους συντρίψει, αυτό το αίσθημα το πολύ δυνατό που ήτανε, ας πούμε, μία ψυχικά δύναμη δική τους, το παίρνανε αυτοί, το δίνανε στο Θεό, το κάνανε προσευχή, το κάνανε χαρά και αγαλλίαση εν Κυρίω. Ένας μασώνος, ας πούμε, έβλεπα που ήτανε εδώ γείτονας, και μου είπε, αυτό το πράγμα είναι μία τρέλα, λέει, τι είναι, λέει, αυτοί οι άνθρωποι... οι Απόστολοι. Του το λέω, για τρέλα, λέω, και του το εξήγησα και ευχαριστήθηκε. Μακάρι, λέει, να μπορούσα κι εγώ να κάνω τη μεταποίηση αυτή, αλλά κατέχομαι πολύ, μου λέει, από κατάθλιψη. Κι έχω ξοδέψει πολλά κι έχω γυρίσει στην Ευρώπη και οι τσέπες μου είναι γεμάτες φάρμακα.
                Λοιπόν αυτό είναι το μυστικό. Έχω πολλά να σας πω πάνω σ’ αυτά που έχω ιδεί στη ζωή μου, από ανθρώπους, που κατείχοντο από τέτοια συναισθήματα, δηλαδή σατανικά συναισθήματα, δηλαδή ο διάβολος, ο κακός εαυτός μας, κατορθώνει και παίρνει από τη μπαταρία της ψυχής μας, που έχει τη δύναμη για να κάνομε το καλό, την προσευχή, την αγάπη, τη χαρά, την ειρήνη, την ένωσή μας με το Θεό, αυτός κατορθώνει και μας παίρνει αυτή την ενέργεια και την κάνει θλίψη, κατάθλιψη, και ξέρω πως τα λένε οι λεγόμενοι ψυχίατροι. Εμείς δεν τα λέμε έτσι, τα λέμε σατανική ενέργεια. Λέμε ακηδία, λέμε λογισμοί, και λέμε ο διάβολος της ακηδίας, ο διάβολος της πορνείας, ο διάβολος, ο διάβολος, ο διάβολος. Διάφοροι διάβολοι, για κάθε σατανική ενέργεια που μας δημιουργούν.
                Να σας πω. Είχα εδώ ένα παιδί, στο σπίτι του τάκανε άνω-κάτω, παίδευε τους γονείς του και υπόφερνε πάρα πολύ. Και είπαν οι γονείς του να το φέρουν εδώ. Το φέραν εδώ, ασχολήθηκε με τον κήπο, πάνου, κάτου, χαιρότανε να τρέχει ‘πό ‘δώ ‘πό ‘κει και συνήλθε, ούτε στενοχώρια, ούτε τίποτα. Πήρε βιβλία, διάβαζε για κηπουρικά, για τα φυτά, πήρε και βιβλία εκκλησιαστικά, εδιάβαζε και εκείνα και ήτανε πολύ ευχαριστημένος. Μια μέρα λοιπόν, μου λέει, μου μπήκε πολύ ο πειρασμός, μου λέει, Γέροντα, δε μπορώ να καθίσω πια εδώ πέρα, πολύ γνωρίστηκα μαζί σας και πήρα θάρρος και τώρα πολλοί λογισμοί με διαταράσσουν, θέλω να φύγω, δεν μπορώ. Του λέω, τώρα τέτοια ώρα; Λέει θα φύγω, μου λέει. Του λέω, καλά. Δε μπορώ μου λέει, μην επεμβαίνεις, δεν μπορώ, θα φύγω. Του λέω, καλά. Εγώ, λέω, θα ξεκουραστώ. Μπορείς όμως να μου διαβάσεις λίγο; Ν’ ακούσω ψαλτήρι, ν’ αποκοιμηθώ έτσι με την αφοσίωση με το ... Έχω ένα, μία συνήθεια όταν αφοσιώνομαι κάπου, αιχμαλωτίζομαι και το ζω, και το ευχαριστιέμαι.
                Όταν όμως ακουμπήσω στο στασίδι λίγο πίσω μου, ωώπ με την αφοσίωση που έχω εις το να ακούω, αποκοιμιέμαι. Όπως ένας σωφέρ, όταν είναι ίσιος ο δρόμος, κοιτάζει το δρόμο έτσι, και όταν ακουμπάει πίσω αποκοιμιέται και πάει το αυτοκίνητο έξω. Κι έχω βρει αυτά τα μυστικά και θέλω όταν ακούω να είμαι έτσι, σε προσοχή και όταν τα ακούω να τα απολαμβάνω. Λοιπόν, έτσι και το ψαλτήρι, όταν είμαι ξάπλα και δίνω προσοχή στα ωραία λόγια αποκοιμιέμαι αμέσως.
                Λοιπόν, του έδωσα να μου διαβάσει. Μου λέει, που να διαβάσω; Άνοιξε λέω κι ‘που βρεις, μόνο να μου τα διαβάζεις καθαρά, λέω, γιατί στεναχωριέμαι, άμα δεν μου τα λες καθαρά. Λοιπόν, άνοιξε το ψαλτήρι και άρχισε: «Κύριος φωτισμός μου και Σωτήρ μου, τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος υπερασπιστής της ζωής μου, από τίνος δειλιάσω;» Και το λέει συνέχεια εκεί πέρα, μέχρι εκεί, που, σ’ ένα σημείο, εκεί, ω! Μου λέει. Γέροντα κοιμήθηκες; Δε φεύγω. Του λέω, τι έπαθες βρε; Πω, πω, λέει, μ’ αυτά που εδιάβασα, λέει, δεν ξέρω, αισθάνθηκα μια χαρά, που είναι τόσο ωραία και δεν θέλω να φύγω, λέει, τώρα. Πω, άρχισε να μου λέει, αυτοί οι παλιονευρολόγοι, οι παλιοψυχίατροι, πρέπει να πάω να τους πω ότι, πόσο λάθος κάνουνε, που δίνουνε ναρκωτικά στους ανθρώπους! Να! ορίστε, ορίστε, τι πήρα εγώ τώρα; Προσευχήθηκα, άκουσα το ψαλτήρι, όπως μου το είπες, και να, ο διάβολος έφυγε, μου λέει. Του λέω, τι θα γίνει; Δε φεύγω, μου λέει, τώρα, θέλω να καθίσω εδώ κοντά σου. Ε! λέω, διάβαζε και, όποτε κουραστείς, σταμάτα, ξεύρω κι εγώ! εγώ θ’ αποκοιμηθώ. Κάθισε λοιπόν· μετά, όταν ξύπνησα, δε φεύγω, μου λέει, τώρα.
                Λοιπόν και εκείνη εκεί η κυρία, η πρώτη, που σας είπα, άρχισε να ξαναγυρίζει πάλι να μάθει μουσικά, επήγαινε και εξομολογιότανε σ’ ένανε παπά, αυτός ο παπάς ήτανε πολύ καλός και αγιώτατος. Έτρεχε όλην την ημέρα, να πάει να εξομολογήσει, να κάνει... Λοιπόν επήγαινε. Μετά πήγε και τον άντρα της, εξομολογήθηκε κι εκείνος και πήρε μεταβολή σε όλα και ερχότανε. Λοιπόν, αυτό είναι το μυστικό. Πως θα μπορέσει κανείς να γυρίσει; Εκεί που τον έχει καταλάβει κάτι κακό, να σκεφτεί κάτι άλλο. Είναι λίγο δύσκολο, αλλά όταν προετοιμαστεί... Προετοιμασία είναι η ταπείνωση, ε! αυτό είναι. Τέτοιοι άνθρωποι καταθλιπτικοί, νευρικοί, στενόχωροι δεν δέχονται, δεν δέχονται να τους θίξεις, να τους πεις, αυτό θα το κάνεις έτσι. Μα δεν μπορώ, το λέει η επιστήμη. Βρε, του λέω, κάντο καημένε και ας το λέει η επιστήμη. Πες: Εγώ θα κάνω υπακοή στο Γέροντα.
                Δεν μπορώ να το κάνω. Κατάλαβες;
                Αυτό είναι κάτι, ας πούμε, διαβολικό και κάτι που ο άνθρωπος, δεν ξεύρω, το έχει σαν ο άγριος μέσα στην έρημο. Θέλω να πω, δεν είναι εύκολο πράγμα όμως, λέμε να το γυρίσεις έτσι. Εκεί είναι η τέχνη, που δεν είναι να το γυρίσεις, είναι να έχεις και την δύναμη ν’ αποσπάσεις την χάρη του Θεού. Να σε κάνει να ενωθείς μαζί του. Και όταν ενωθείς με το Θεό και όταν δοθείς στο Θεό, δεν πρόκειται να κοιτάζεις, ούτε να θυμηθείς ότι ήρθε και σε τραβούσε από πίσω το αντίθετο πνεύμα, ε, πάει έφυγε εκείνο, καταλάβατε; Αυτό εδώ μπορείτε να το καταλάβετε; Δηλαδή το διώχνεις χωρίς να το καταλάβεις.
                Από εκεί και πέρα τόσο αφοσιώνεσαι στο άλλο και το ζεις, ώστε δεν κοιτάζεις να δεις τι κάνει, είναι πίσω σου; Θα σε τραβήξει; Ιδίως κυρίως όλα αυτά τα συναισθήματα, τα σατανικά που τα λέμε τεμπελιά, νωθρότης, ακηδία, απελπισία, απογοήτευση, πως τα λένε, βρε, παιδί μου;
                Τα λένε, ανασφάλεια, τα λένε πολλές ονομασίες και έχουνε βάλει αυτοί οι λεγόμενοι ψυχίατροι και τα έχουνε βγάλει έτσι για να μην λένε τον διάβολο, την λέξη του διαβόλου και πραγματικά η θρησκεία μας, το διάβολο έχει κάνει δόγμα. Άμα βγάλεις τον διάβολο, πάνε όλα της θρησκείας μας.
                Κατάλαβες;
                Λοιπόν, αυτή είναι η μεγάλη τέχνη, πως, ας πούμε, θα δοθείς στην αγάπη του Θεού. Περισσότερο απ’ όλα. Βέβαια μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα, αλλά ανθρώπινα. Α! το πιο μεγάλο είναι να δοθείς εις την αγάπη του Θεού. Στη λατρεία του Θεού, στην προσευχή, αλλά ό,τι και αν κάνεις, εάν δεν κατορθώσεις ν’ αποκτήσεις ταπείνωση, τίποτα δεν κάνεις. Μόνο με τα ναρκωτικά θα προσπαθείς και να κοιμηθείς και να ηρεμήσεις και όλα. Τίποτα δεν γίνεται, μην βάνετε στο μυαλό σας ότι θα κάνετε κάτι με καλούς γιατρούς ή με καλά φάρμακα. Μπορεί προς στιγμήν, αν σου πούνε, είναι καλό, να εντυπωσιάσεις, να σου δώσει ένα φάρμακο κάτι να γίνει. Αλλά σε βουτάει πάλι ο πειρασμός.
                Το μεγάλο μυστικό είναι η ταπείνωση.
                Και πολύ το βλέπουνε, το βλέπουνε αυτοί οι καταθλιπτικοί και όλοι αυτοί, που έχουνε αντιδραστικά μέσα τους και βασανίζονται. Το βλέπουνε ότι, όταν το πεις κάτι για να κόψει το θέλημά του, εκεί πέρα σε βουτάει, αντιδρά, κατάλαβες; Είχε έρθει, ο... τόνε κάλεσα, γιατί είπε ότι δεν πηγαίνει στην εκκλησία, διότι στην εκκλησία παθαίνει κακό, όταν αισθάνεται κλεισμένο χώρο και δεν μπορεί. Του λέω, τώρα τι είναι αυτά, βρε;! Εγώ θέλω να πας στην εκκλησία, να σηκωθείς πρωί για να έρθεις να φυτέψουμε τα δέντρα. Κι εσύ μου λες αυτό;
                Α μπα, λέει, δεν μπορώ. Του λέω, άκου να σου πω, να ξέρεις ότι σ’ έχω αφήσει ελεύθερο, δεν σου μιλάω, αλλά αισθάνομαι και τύψεις, διότι εσύ, αντί να συμμορφωθείς πιο πολύ εγωιστής γίνεσαι, γιατί όπου θέλεις πηγαίνεις, όπου σου καπνίσει, και κάνεις ό,τι θέλεις και έτσι ισχυροποιήθηκε το θέλημά σου και ζεις, μέσα στο κακό πνεύμα και βασανίζεσαι. Εγώ, λέω, θ’ αρχίσω να εφαρμόζω κανόνες. Δεν έχεις διαβάσει περί υπακοής; Λέει, έχω διαβάσει. Που διάβασες; Στην Κλίμακα. Ε, δεν θυμάσαι τι λέει; Ε, λέει, θυμάμαι. Αλλά τώρα, έτσι που μου τα λες μ’ εκβιάζεις και δεν μπορώ εγώ. Εγώ, λέω, σ’ εκβιάζω; Γιατί μου είπες ότι θα μου δίνεις τρία παξιμάδια την ημέρα να τρώγω και θα με διώξεις απ’ εδώ. Δεν είναι εκβιασμός; Όχι, είναι κανόνας αυτός, γέροντας είμαι, μπορώ να σου πω αυτό. Τι θέλεις εσύ, να σε πηγαίνουμε όπα όπα; μη μου άπτου, και να λέμε, πρόσεχε μην το στενοχωρήσουμε το παιδί; Να μην το τραυματίσουμε, να μην του πούμε τίποτα, και το πιάσουν τα νεύρα του, η μελαγχολία του; Τ’ αντιδραστικά του;
                Δηλαδή, να κοιτάζουμε εσένανε και να σε φοβούμαστε μήπως σου πούμε καμιά λέξη και στενοχωρηθείς. Αυτό είναι μεγάλος εγωισμός, του λέω. Τι μου κουβεντιάζεις;
                Μ’ εκβιάζεις, μου λέει. Πως σ’ εκβιάζω; Να, που μου λες αυτά. Δεν είμαι πνευματικός σου. Δεν έρχεσαι εδώ, δεν εξομολογείσαι, δεν σου διαβάζω ευχή και πηγαίνεις και μεταλαβαίνεις; Δεν έχω υποχρέωση να σου πω έτσι; Τι θα πει σ’ εκβιάζω; Πρέπει να μάθεις να υπακούεις, να ταπεινώνεσαι.
                Τέλος πάντων, μου λέει, καλά. Να πας αύριο, να ξυπνήσεις, στον Παράκλητο να λειτουργηθείτε και να έρθετε να φυτέψουμε. Και έτσι το έκανε. Και του λέω, κοίταξε εδώ, αύριο στην εργασία θα πας, αλλά ξέρεις, λέω, πως θα δουλεύεις; Θα με θυμάσαι εμένανε και θα λες: Ο γέροντας μου είπε να δουλεύω σαν τρελός. Θα παίρνεις το φτυάρι προυπ, προυπ, να πετάς την πέτρα έξω, όταν δεις ξεύρω και εγώ... Μου λέει, τι δουλεύω σαν τρελός; Σαν τρελός, του λέω.
                Άμα έχει ο άνθρωπος ενθουσιασμό, του λέω, κάνει κάτι που οι άλλοι τον βλέπουνε και γελούνε, ενώ αυτός ζει μια ζωή έτσι ενθουσιαστική. Αυτά είναι πολλά μωρέ, ξεύρεις πόσα ξεύρω πάνω σ’ αυτό το θέμα; Είναι σημαντικό θέμα. Άλλος μπορεί να μην δίνει σημασία, εγώ δίνω σημασία. Αυτό, να! Οι άνθρωποι που έχουνε αυτά τα αντιδραστικά, αυτή τη συνήθεια, είναι, τους ανθρώπους που γνωρίζουνε εννοούν να τους παιδεύουνε, με διάφορα καμώματα, δηλαδή, αχ, δεν μπορώ τούτο, εκείνο, ξεύρω κι εγώ και οι γύρω τους βλέπουνε αυτουνούς που υποφέρουν και καταθλίβονται και αυτοί υποφέρουν. Καταλάβατε; Αλλά αυτοί που πάσχουν όμως, όταν βλέπουν τους άλλους να υποφέρουν μαζί τους, ευχαριστιούνται και το κάνουνε πιο πολύ. Θα πεις, μωρέ, γίνεται αυτό; Ε! γίνεται, όμως χωρίς να το καταλαβαίνουμε, ο διάβολος το ενεργεί, δεν ξεύρω, ρε παιδιά, μπορείτε να καταλάβετε αυτά που σας λέω;
                Γίνεται αυτό χωρίς να το καταλαβαίνουν, να βλέπεις τον άλλον να πέφτει κάτω, να παθαίνει τάχα επιληψία για να τους κάνει να εντυπωσιαστούν, να τον λυπηθούν, ή να καταλάβουν ότι γιατί να δώσουνε στον αδελφό του καλά παπούτσια. Όταν έκανε, αν του δίνανε και μικρή αφορμή, άρχιζε να πετάει τις καρέκλες, να σπάει τα τζάμια, πάει. Δηλαδή αυτά γίνονται μ’ έναν τρόπο μυστηριώδη.

Παρουσιαστής:
                Ο Γέροντας Πορφύριος στην προηγούμενη ενότητα εννοεί ότι πολλές φορές ο άνθρωπος γίνεται ενεργούμενο κακών σκέψεων, είτε δικών του, είτε υποβολιμαίων από το πονηρό πνεύμα, χωρίς να το καταλαβαίνει και τότε παρασύρεται χωρίς αυτοέλεγχο και κάνει αυτό που κάνει, που αργότερα νομίζει ότι δεν το ήθελε, αλλά που στην πραγματικότητα το θέλησε και αυτός. Συνεργάζεται με τον κακό λογισμό, λέει μέσα του για μια στιγμή το ναι και ύστερα αφήνεται και δρα ανέλεγκτα και κάνει πράγματα που ίσως και να μην τα θυμάται μετά. Όμως στην αρχική στιγμή υπέκυψε με το θέλημά του και έτσι κατελήφθη από το πάθος του. Αυτό ο Γέροντας το ονομάζει μυστηριώδη τρόπο. Γιατί δεν είναι αμέσως από όλους αντιληπτό, είναι όμως αλήθεια ότι συμβαίνει. Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή στην πρώτη στιγμή που έρχεται ο κακός λογισμός, να τον περιφρονήσουμε και να στραφούμε αμέσως στον Χριστό, για να μη μας πιάσει και μας αιχμαλωτίσει την θέληση και μας κάνει ό,τι θέλει μετά χωρίς να ελέγχουμε την κατάσταση.

Γέροντας Πορφύριος:
                Δηλαδή ο άνθρωπος, ακούστέ με να δείτε, θα σας φέρω ένα άλλο παράδειγμα.
                Μια φορά ήτανε ένα αγόρι, είχε έρθει εδώ και μου ‘λεγε: «Γέροντα, έχουμε την αδελφή μου και υποφέρει πολύ».
                Λοιπόν, του λέω τι;
                «Αυτή, λέει, παθαίνει επιληψία και μας έχει ξετρελάνει όλους στο σπίτι. Λοιπόν, ακούστέ με, είναι ένα ωραίο παράδειγμα και αυτό. Δεν κάνει να λέω ονόματα, αλλά που να καταλάβετε τώρα. Του λέω, κοίτα δω, η αδελφή σου ξεύρεις δεν έχει επιληψία. Μου λέει, έχει και ταράζεται πολύ και δαγκάνει και τα χείλη της η καημένη. Του λέω, το κάνει έτσι. Όχι, μου λέει, δεν γίνεται, δεν το κάνει έτσι. Την πιάνει. Του λέω, να την φέρεις. Λέει, να την φέρω αύριο; Φέρτηνε του λέω. Λοιπόν, την άλλη μέρα πλακώνει η κοπελίτσα, μια ωραία κοπέλα με τα μαλλιά πίσω έτσι, σαν αλογοουρά. Ε! και λέει, μ’ έφερε ο αδελφός μου, να μου πεις συμβουλές, μου λέει, γιατί υποφέρω από επιληψία και στενοχωριούνται στο σπίτι όλοι. Της λέω, έλα εδώ κάτσε. Ξεύρεις τι είδα εγώ από μακριά μόλις μου έλεγε ο αδελφός σου ότι πάσχεις από <επιληψία>; Έβλεπα ότι το κάνεις μόνη σου αυτό το πράγμα. Όχι, μου λέει, δεν το κάνω. Δεν το κάνω, μου λέει. Της λέω, το κάνεις μόνη σου. Όχι δεν το κάνω, μου λέει. Να σκεφτείς, λέει, ότι, όταν συνέρθω πολλές φορές, έχω δαγκάσει τα χείλη μου και βγάζουν αίμα. Μωρέ, το ξέρω, της λέω. Αλλά άκουσε να σου πω, πως γίνεται. Της λέω, εσύ έχεις μεγάλον εγωισμόν μέσα σου, θέλεις να σ’ αγαπούνε όλοι. Και πολλές φορές, όταν δεις του γονείς σου να περιποιούνται κάποιον αδερφό σου, ε! το κάνεις μόνη σου. Ξεύρεις πως γίνεται αυτό το πράγμα, και κάνεις έτσι και το κάνεις. Δηλαδή, ανοίγεις, σε κυριεύει ο δαίμονας και από κει και πέρα τα χάνεις. Πέφτεις κάτω, αφρίζεις, χτυπιέσαι, δαγκάνεις τα χείλη σου, για θυμήσου το, της λέω, ρε κόρη; Ε! αυτό το κάνω, μου λέει. Λέω, πως το κάνεις, γιατί το κάνεις; Να, όταν με στενοχωρήσουν δεν έχω τίποτ’ άλλο να κάνω, κάνω αυτό για να το καταλάβουν να μη με στενοχωρούν, να μ’ αγαπούν και να μου φέρνουνε εκείνο που θέλω. Λέω, καλά τα λες αυτά, το καταλαβαίνεις; Το καταλαβαίνω. Το καταλαβαίνεις ότι το κάνεις μόνη σου; Τώρα, λέει, το κατάλαβα ότι το κάνω μόνη μου. Το προκαλώ, λέει, αλλά έπειτα χάνομαι. Απ’ εκεί και πέρα χάνομαι, με πιάνει αυτό, πάει, δεν ξεύρω τι κάνω, μου λέει, είμαι κατειλημμένη πια από το κακό.
                Τ’ ακούσατε αυτό; Τ’ ακούσατε; Είναι σπουδαίο. Δηλαδή, πως ανοίγεις την θύρα. Να, μια φορά, να σας πω ένα παράδειγμα. Έλεγα στον κύριο... να κάνει κάτι. Μου λέει, δεν μπορώ. Του λέω, ρε παιδί μου κάνε μου τη χάρη και εγώ, γέρος παπάς είμαι, θέλω να μου κάνεις αυτό το πράγμα. Όχι, δεν μπορώ. Ήμασταν κάτω στο υπόγειο. Λοιπόν, μου λέει, δεν το λέει η επιστήμη αυτό. Του λέω, ρε παιδί μου, τι την θες την επιστήμη; Να πας να κάνεις αυτό το πράγμα, είναι ανάγκη, δεν έχω άλλονε.
                Εγώ δεν μπορώ.
                Εκείνη την στιγμή, ρε παιδιά, έτσι μου ήρθε, πως να σου πω, κάτι κακό. Δηλαδή, ν’ αγανακτήσω εναντίον του. Λοιπόν, το κατάλαβα. Το μυστικό είναι, να το προλαβαίνεις. Άμα το αφήνεις και σε πιάσει, πάει σ’ έπιασε. Λοιπόν, εκεί που ήθελα, λοιπόν, να φωνάξω με αγανάκτηση και τέλος πάντων, ξέρω κι εγώ  τι να του κάνω, ενεπνεύσθηκα ωραία προσευχή, εκείνην τη στιγμή. Ξεύρετε πόσο ωφέλιμα είναι αυτά που σας λέγω αυτή την στιγμή, που έχω δει και ξεύρω πάρα πολλά, αλλά που να μου έρθουνε στην μνήμη, αυτά τα πράγματα.
                Α να σας πω για τον... Λοιπόν, ήθελε να παιδεύει τους γονείς του πολύ. Το σπίτι του, τ’ αδέλφια του. Λοιπόν, να δείτε είχε ένα δαιμόνιον, φοβότανε να μπει μέσα στο τραμ, και τον πατέρα του, όταν πηγαίνανε κάτω, διαρκώς τον έβαζε και πλήρωνε και τον εγύριζε με ταξί, και άλλα πολλά. Εν πάση περιπτώσει, ενώ τώρα εγώ τον εκανόνισα να πάει να φύγει από τους γονείς του, για να ελευθερωθεί απ’ αυτά τα πράγματα. Ε, με την ευλάβεια όλη, που εδόθηκε εις την αγάπη του Θεού, τα πέταξε όλα. Καταλάβατε; Και το έχω δει σε πολλούς αυτό το πράγμα. Βρε παιδιά, αυτό βασανίζει σήμερα τον κόσμο, αυτά τα πράγματα τα πειρασμικά που πιάνουνε σαν, σαν διαβολικά πράγματα τους νέους και φεύγουνε από τα σπίτια τους και τα βάζουνε με τους γονείς τους, και παρατάνε τα γράμματα και αυτό. Έπειτα ένα άλλο πράγμα που ήθελα να σας πω είναι η εργασία, είναι το ενδιαφέρον για την ζωή. Η τέχνη, ο κήπος, τα λουλούδια, πολύ σπουδαία πράγματα. Η μελέτη στην Αγία Γραφή, τα ενδιαφέροντα στη Θρησκεία, στην αγάπη του Θεού. Τι να τους κάνεις τους ψυχιάτρους και τους ψυχαναλυτάς και τα ψυχοφάρμακα και τα ναρκωτικά. Λοιπόν, υπάγετε εν ειρήνη.

Παρουσιαστής:
                Από τα ωραία παραδείγματα που μας ανέφερε ο Γέροντας Πορφύριος ας συγκρατήσουμε το μεγάλο μυστικό της μετατροπής των θλίψεων σε χαρά. Είναι η ταπείνωση που ελκύει την χάρη του Θεού

Πηγή: www.rel.gr